Pagina's

24 juli 2017

Jonathan Coe - Nummer 11



***

Jonathan Coe heeft een paar uitstekende romans geschreven (zie Het moordende testament), maar de laatste jaren wil het niet écht meer lukken. In De afschuwelijke eenzaamheid van Maxwell Slim wilde Coe de tijdgeest van het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw vatten. "Wel amusant, maar misschien moet Coe er nog een paar jaar overheen laten gaan voordat hij het ultieme jaren-2000-boek schrijft", schreef ik in 2010. Het lijkt erop dat hij met Nummer 11 dezelfde fout opnieuw maakt.

Nummer 11 is een aaneenschakeling van verhalen, met enkele personages die een paar keer terugkomen, en met nummer 11 als rode draad: het huisnummer van de minister van financiën in Downing Street. Coe verzet zich namelijk uitdrukkelijk tegen het besparingsbeleid van de Britse regering. De voedselbanken komen regelmatig in beeld, net als de nefaste oorlog in Irak en de hoge kosten in het hoger onderwijs.
Datgene wat voor Laura en haar collega's altijd een vast, maar ondefinieerbaar gegeven was geweest - het naar een hoger niveau brengen van kennis en inzicht van de jonge geest - was nu teruggebracht tot handelswaar, iets wat je kocht met de verwachting dat het op een later moment financieel gewin zou opleveren.
Maar niet alles is politiek. Coe maakt zich ook druk over de macht van de media, zoals de televisiezender die een voormalig onehitwonder te kijk zet in een realityshow, of een prestigieuze prijs die wordt uitgereikt aan gelijk wat, als het maar aandacht oplevert. Of over Facebook en Twitter waar zo snel misverstanden ontstaan en je bij de kleinste misstap zo veel bagger over je heen krijgt.

Over elk van die punten valt ongetwijfeld veel te vertellen, maar misschien is het geheel iets te pessimistisch en eenzijdig. Het grootste minpunt aan Nummer 11 is dat Coe veel meer te vertellen heeft over de jaren 2010 dan hij in één boek kan proppen.

Nummer 11 van Jonathan Coe - originele titel Number 11 - verscheen bij De Bezige Bij in 2016, vertaald uit het Engels door Otto Biersma en Luud Dorresteijn.
429 blz, isbn 9789023497790

Geen opmerkingen: