'Excellentie, mag ik Spartaans spreken?'
'En wat wil dat zeggen?'
'Spartaans wil zeggen dat je grove taal spreekt. Leg me nou eens uit waarom u er verdomme zo op gebrand bent om de Vigatezers de voorstelling van een opera door de strot te duwen die de Vigatezers gewoon niet willen slikken? Wilt u edele soms een revolutie veroorzaken?'
***
Op 10 december 1874 brandt in Vigàta de nieuwe schouwburg uit nadat de prefect een operastuk opdringt aan de inwoners. Dat zijn de waargebeurde feiten, de rest van de gebeurtenissen wordt er door Camilleri bij gefantaseerd.
Camilleri beschrijft de gebeurtenissen in 24 hoofdstukken, die volgens de schrijver in willekeurige volgorde kunnen worden gelezen. Er wordt inderdaad nogal heen en weer gesprongen in de tijd, zodat je bij het begin van een hoofdstuk nooit weet op welk tijdstip je nu beland bent. Camilleri gaat zelfs zo ver zijn laatste hoofdstuk Eerste hoofdstuk te noemen, en daarin ook nog zijn eigen bedenkselen te relativeren.
Van een thriller kan je hier bezwaarlijk spreken. Al vrij vlug staat vast wie nu de schouwburg in brand stak. Verder volgen enkel nog wat afrekeningen, gesjoemel en duistere afspraken. Bovendien gebruikt Camilleri graag humor om zijn verhaal over te brengen. Soms werkt dat, soms ook niet. Wanneer een een vissersweduwe tijdens een vrijpartij wordt beschreven als "een boot met haar boeg op het hoofdkussen en haar achtersteven in de hoogte gestoken", komt dat zelfs wat belachelijk over.
In de afdeling Spannende romans hoort deze roman niet volledig in thuis. Desondanks blijft De Siciliaanse opera een aangename ontspanning na een dagje hard werken.
Camilleri beschrijft de gebeurtenissen in 24 hoofdstukken, die volgens de schrijver in willekeurige volgorde kunnen worden gelezen. Er wordt inderdaad nogal heen en weer gesprongen in de tijd, zodat je bij het begin van een hoofdstuk nooit weet op welk tijdstip je nu beland bent. Camilleri gaat zelfs zo ver zijn laatste hoofdstuk Eerste hoofdstuk te noemen, en daarin ook nog zijn eigen bedenkselen te relativeren.
Van een thriller kan je hier bezwaarlijk spreken. Al vrij vlug staat vast wie nu de schouwburg in brand stak. Verder volgen enkel nog wat afrekeningen, gesjoemel en duistere afspraken. Bovendien gebruikt Camilleri graag humor om zijn verhaal over te brengen. Soms werkt dat, soms ook niet. Wanneer een een vissersweduwe tijdens een vrijpartij wordt beschreven als "een boot met haar boeg op het hoofdkussen en haar achtersteven in de hoogte gestoken", komt dat zelfs wat belachelijk over.
In de afdeling Spannende romans hoort deze roman niet volledig in thuis. Desondanks blijft De Siciliaanse opera een aangename ontspanning na een dagje hard werken.
Lees meer over Camilleri bij Italibro.
De Siciliaanse opera van Andrea Camilleri - oorspronkelijke titel Il birraio di Preston - verscheen bij De Geus in 2002, vertaald uit het Italiaans door Manon Smits.
isbn 9052269483
Geen opmerkingen:
Een reactie posten