'Omdat er nu gevochten wordt in Wenen, en als je de paus vermoordt, valt de alliantie van de christenen uit elkaar, zullen de Turken winnen en zullen ze Europa verwoesten. Is het niet zo?' riep Atto met van verbazing en verontwaardiging aangeslagen stem uit.
'Europa is al verwoest: en wel door zijn eigen vorsten,' ging Dulcibeni ertegen in.
'O vervloekte dwaas,' repliceerde Atto, 'jij zou... jij wil...' en hij niesde drie, vier, vijf keer met ongewone hevigheid, waarbij hij gevaar liep zijn greep op de muur te verliezen en in de diepte te vallen.
****
Innocentius XI, paus van 1676 tot 1689, werd in 1956 door de toenmalige paus zalig verklaard. In vele gevallen is dat de voorzet voor een heiligverklaring, of het voor Innocentius zo ver komt, valt nog af te wachten. In hun eigen boek Imprimatur sturen Monaldi en Sorti via de bisschop van Como aan de paus het verhaal van een knecht van herberg De Schildknaap in Rome. Geleidelijk worden daarin door toedoen van abt Melani, een aantal duistere praktijken van Innocentius uit de doeken gedaan, die een heiligverklaring voorgoed zouden uitsluiten. Aan de paus wordt dan ook gevraagd aan de geschriften van Monaldi en Sorti zijn ‘imprimatur’ – Latijn voor ‘het worde gedrukt’ – te verlenen.
Het klinkt als zware kost, maar het is het niet. Het historische onderzoek van Monaldi en Sorti wordt mooi verpakt in een thriller over de bewoners van een herberg die door een vermeend pestgeval in quarantaine is geplaatst. De personages kunnen op z’n minst kleurrijk genoemd worden, wat zeker ook kan gezegd worden van de twee lijkenpikkers Ugonio en Ciacconio, die het knechtje en abt Melani bijstaan in hun onderzoeken in de ondergrondse gangen van Rome.
Twee opmerkingen zou ik wel willen maken: de ondergrondse activiteiten van Melani en anderen komen soms nogal Indiana Jones-achtig over, op het randje van de geloofwaardigheid. En de uitgebreide opsommingen van middeltjes tegen de pest en andere details zijn er soms wat te veel aan. Desondanks brengt Imprimatur geen overmaat van geschiedenis, maar een aangename mengeling van ernst en amusement.
Meer over Monaldi & Sorti via Italibro.
Het klinkt als zware kost, maar het is het niet. Het historische onderzoek van Monaldi en Sorti wordt mooi verpakt in een thriller over de bewoners van een herberg die door een vermeend pestgeval in quarantaine is geplaatst. De personages kunnen op z’n minst kleurrijk genoemd worden, wat zeker ook kan gezegd worden van de twee lijkenpikkers Ugonio en Ciacconio, die het knechtje en abt Melani bijstaan in hun onderzoeken in de ondergrondse gangen van Rome.
Twee opmerkingen zou ik wel willen maken: de ondergrondse activiteiten van Melani en anderen komen soms nogal Indiana Jones-achtig over, op het randje van de geloofwaardigheid. En de uitgebreide opsommingen van middeltjes tegen de pest en andere details zijn er soms wat te veel aan. Desondanks brengt Imprimatur geen overmaat van geschiedenis, maar een aangename mengeling van ernst en amusement.
Meer over Monaldi & Sorti via Italibro.
Imprimatur van Monaldi & Sorti - oorspronkelijke titel Imprimatur - verscheen bij Cargo in 2002, vertaald uit het Italiaans door Jan van der Haar. isbn 9023401719
Geen opmerkingen:
Een reactie posten