Eraldo Baldini - Zoutgezicht

Het eerste wat ik gewaar word is de Pijn. Misschien heeft die me gewekt. Het tweede is de Duisternis. Of misschien ben ik blind, of ben ik dood. Maar kunnen doden zoveel pijn voelen? Die fysieke pijn? Pas even daarna ruik ik ook de Stank, die weerzinwekkende Stank.
Ten slotte hoor ik een kreet, of iets wat daar op lijkt. Het lijkt meer op het gejank van een dier. Pas na de tweede kreet begrijp ik dat ik het ben.

*****

'Zoutgezicht is terug, en zal niet eerder weggaan voor hij gedaan heeft wat hij moet doen; voordat alle gif en gal waar zijn hart van vol is op de een of andere manier verteerd is. Hij is terug, en begint boosaardig te worden.' Zo bouwt Eraldo Baldini gestaag de spanning op in Zoutgezicht, zijn derde bij Serena Libri gepubliceerde roman noir. Er staat iets te gebeuren, maar je weet niet goed wat. Wat je tegen dan wel al te weten bent gekomen, is hoe Zoutgezicht in zijn benarde situatie terecht is gekomen: Luigi Derigo, aannemer in een Italiaanse stad anno 1699, wordt door zijn eigen neef voor dood achtergelaten in een grafkelder. Een heks redt hem, en smeert zijn gezicht in met een witte zalf, die hem omtovert in een wraakzuchtig, verminkt spook dat alleen maar uit is op wraak. Zal de oude, vriendelijke Derigo opnieuw de bovenhand halen, of worden openstaande rekeningen alsnog vereffend?

Baldini is een meester in sfeerschepping, bleek al uit Mal'aria en Nevel en as. Zoutgezicht is in dat opzicht een hoogtepunt in zijn nog jonge carrière. Hij slaagt erin met weinig woorden, in een ingehouden maar zeer doeltreffende stijl, een inktzwarte stemming te combineren met morele kwesties, een duister stukje geschiedenis en een knap verzonnen plot. Meesterlijk.

Lees meer over deze auteur op Italibro.

Zoutgezicht van Eraldo Baldini - oorspronkelijke titel Faccia di sale - verscheen bij Serena Libri in oktober 2008, vertaald uit het Italiaans door Aafke van der Made.
isbn 9789076270456