 |  |
Ze hadden haar wel horen schreeuwen, die nacht. Maar ze hadden te veel gedronken, en er was speling ontstaan tussen waarneming en gedachte. Bovendien waren er die nacht meer onheilspellende geluiden geweest, zwarte echo's opstijgend uit de straat. Een rauwe woordenwisseling, een sneuvelende ruit, bonkende muziek, gillende kinderen.
***
Na Het leugenverhaal en Kwelgeest is De duim van Alva het derde boek van het Vlaams-Nederlandse echtpaar Kisling & Verhuyck. De cover vermeldt het woord 'roman', ook al heeft het boek spannende trekjes, en werd het zelfs genomineerd voor de Hercule Poirotprijs voor beste Vlaamse thriller.
Antwerpen, Sinksenfoor (Pinksterenkermis voor de Nederlanders). Nogal wat buurtbewoners krijgen het op de heupen van de luide muziek en stijgende criminaliteit. Ze zouden maar wat graag de kermis zien verhuizen naar ergens buiten 't stad. Ze vinden een objectieve bondgenoot in Sylvie, die ervan overtuigd is dat nog veel negatieve energie is opgeslagen in de ondergrond. Op dezelfde plaats waar nu de kermis plaatsvindt, bevond zich namelijk de burcht van de hertog van Alva, die Antwerpen in de zestiende eeuw moest zuiveren van ketterij. Cornelius Reyziger, een Nederlandse journalist die in de buurt woont, geraakt geïntrigeerd door de geschiedenis van de plek.
Sfeer is er voldoende in De duim van Alva, met dank aan de kermis, compleet met rariteitenkabinet, spiegelpaleis en horrortheater. Ook een stevig stukje geschiedenis, over Alva, zijn burcht en zijn standbeelden. Maar daarnaast gaan Kisling & Verhuyck ook nog eens de spirituele toer op, met slechte vibraties die opstijgen uit de ondergrond. Het klinkt bij momenten nogal helderzienerig. Geen probleem voor velen, maar voor de iets aardser medemens misschien toch een tikkeltje té.
Antwerpen, Sinksenfoor (Pinksterenkermis voor de Nederlanders). Nogal wat buurtbewoners krijgen het op de heupen van de luide muziek en stijgende criminaliteit. Ze zouden maar wat graag de kermis zien verhuizen naar ergens buiten 't stad. Ze vinden een objectieve bondgenoot in Sylvie, die ervan overtuigd is dat nog veel negatieve energie is opgeslagen in de ondergrond. Op dezelfde plaats waar nu de kermis plaatsvindt, bevond zich namelijk de burcht van de hertog van Alva, die Antwerpen in de zestiende eeuw moest zuiveren van ketterij. Cornelius Reyziger, een Nederlandse journalist die in de buurt woont, geraakt geïntrigeerd door de geschiedenis van de plek.
Sfeer is er voldoende in De duim van Alva, met dank aan de kermis, compleet met rariteitenkabinet, spiegelpaleis en horrortheater. Ook een stevig stukje geschiedenis, over Alva, zijn burcht en zijn standbeelden. Maar daarnaast gaan Kisling & Verhuyck ook nog eens de spirituele toer op, met slechte vibraties die opstijgen uit de ondergrond. Het klinkt bij momenten nogal helderzienerig. Geen probleem voor velen, maar voor de iets aardser medemens misschien toch een tikkeltje té.
De duim van Alva van Kisling & Verhuyck verscheen bij De Arbeiderspers in 2010.
239 blz, isbn 9789029573016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten