Pagina's

3 juni 2011

Miquel Bulnes - Het bloed in onze aderen


... lang heb ik gemeend dat het structuur en discipline waren, waar het leger zijn kracht uit putte. Spartanen waren wij, die de gelederen gesloten hielden en als een falanx de vijand tegemoet traden. Onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan hen die het overzicht hadden, was de fundering waarop onze kracht berustte. De gedachte in te gaan tegen bevelen, hoe misplaatst deze soms ook leken, was er een die niet in mij opkwam...

***

Is er een publiek voor vuistdikke historische romans, gesitueerd in Spanje en Noord-Afrika? Natuurlijk wel. Kunnen die liefhebbers hun hart ophalen met Het bloed van onze aderen? Sommigen wel. Gepensioneerde sergeanten zonder twijfel. Die zullen smullen van het eerste deel, waarin de Spanjaarden hun belangen in het huidige Marokko verdedigen. Dat gaat zo'n tachtig pagina's lang gepaard met veel kruitdampen en wisselende stellingnames in de droge heuvels.

De strijd om Annual draait uit op een fiasco: enige overlevende is kapitein Augusto SantamarĂ­a, die na thuiskomst werk vindt bij de Madrileense politie. Hij huwt de weduwe van zijn luitenant, en stort zich vol overgave op het onderzoek naar een moord in een bordeel. Helaas vindt daarbij zijn jonge helper de dood. Tot zover het spannende deel van het verhaal, dat gaandeweg naar de achtergrond verdwijnt en plaats maakt voor politieke machtsspelletjes en complotten, tussen conservatieven en socialisten, monarchisten en republikeinen, katholieken en vrijmetselaars. Uiteindelijk draait het uit op een staatsgreep tegen koning Alfonso, waarin alle strekkingen partij moeten kiezen. Een op zich boeiend verhaal wordt te veel verdronken in details en overbodige personages. Het bloed in onze aderen is bij momenten erg meeslepend, maar Bulnes houdt de spanning helaas geen heel boek vol.

Het bloed in onze aderen van Miquel Bulnes verscheen bij Prometheus in 2011.
623 blz, isbn 9789044616309

Geen opmerkingen: