George en Cecil stonden arm in arm buiten te wachten in het zachte licht waarin het pad baadde, afstekend tegen de duisternis, en Daphne stond met wijd open ogen vlak achter hen en vervulde in die sketch de bijrol van degene die hen had gevonden. Freda had even het gevoel dat Cecil George leidde, in plaats van dat George zijn vriend kwam voorstellen; en Cecil zelf, die over de drempel stapte in zijn lichte linnen kleren en met de hoed in de hand, maakte een merkwaardig zorgeloze indruk. Het leek alsof hij binnentrad vanuit zijn eigen tuin.
****
In 2004 kreeg Alan Hollinghurst de Man Booker Prize voor het magnifieke De schoonheidslijn. Zeven jaar hebben we moeten wachten op zijn nieuwe roman, deels geschreven bij Passa Porta in Brussel, en ook deze keer genomineerd voor de Booker Prize. Hoofdpersonage in Kind van een vreemde is Cecil Valance, of beter de schim van Cecil Valance. Al tijdens zijn leven is hij moeilijk te plaatsen, en dat wordt er na zijn dood niet makkelijker op.
Cecil is een jonge dichter die gaat logeren in het landhuis van zijn vriend en minnaar George. Het is 1913, en de twee moeten opletten dat ze niet te veel in de kijker lopen. Op het einde van het verblijf schrijft Cecil een gedicht voor George' zus Daphne, een bakvis van zestien die verliefd op hem is geworden. Na de Eerste Wereldoorlog, waarin Cecil is omgekomen maar zijn gedicht ontsterfelijk is geworden, gaat het leven verder. De focus verhuist naar Daphne, sinds haar huwelijk met Cecils broer de nieuwe Lady Valance. Verschillende biografen houden zich door de jaren heen met Cecil bezig, al is dat niet altijd naar de zin van de familie.
Als Kind van een vreemde iets duidelijk maakt, dan is het dat de geschiedenis nooit het hele verhaal vertelt. Opvattingen veranderen voortdurend, zoals bijvoorbeeld de perceptie van homoseksualiteit doorheen het boek verandert: van het verborgene van begin vorige eeuw tot de eerste homohuwelijken van begin deze eeuw. Tegelijk wordt het voor de opeenvolgende biografen gemakkelijker pikante details te onthullen, echte of vermeende. Toch blijft Cecil tot op het einde de schim die hij was toen hij langs de tuin Two Acres binnenstapte. Hollinghurst laat de verbeelding van de lezer werken, en dat is goed zo.
Cecil is een jonge dichter die gaat logeren in het landhuis van zijn vriend en minnaar George. Het is 1913, en de twee moeten opletten dat ze niet te veel in de kijker lopen. Op het einde van het verblijf schrijft Cecil een gedicht voor George' zus Daphne, een bakvis van zestien die verliefd op hem is geworden. Na de Eerste Wereldoorlog, waarin Cecil is omgekomen maar zijn gedicht ontsterfelijk is geworden, gaat het leven verder. De focus verhuist naar Daphne, sinds haar huwelijk met Cecils broer de nieuwe Lady Valance. Verschillende biografen houden zich door de jaren heen met Cecil bezig, al is dat niet altijd naar de zin van de familie.
Als Kind van een vreemde iets duidelijk maakt, dan is het dat de geschiedenis nooit het hele verhaal vertelt. Opvattingen veranderen voortdurend, zoals bijvoorbeeld de perceptie van homoseksualiteit doorheen het boek verandert: van het verborgene van begin vorige eeuw tot de eerste homohuwelijken van begin deze eeuw. Tegelijk wordt het voor de opeenvolgende biografen gemakkelijker pikante details te onthullen, echte of vermeende. Toch blijft Cecil tot op het einde de schim die hij was toen hij langs de tuin Two Acres binnenstapte. Hollinghurst laat de verbeelding van de lezer werken, en dat is goed zo.
Kind van een vreemde van Alan Hollinghurst - oorspronkelijke titel The Stranger's Child - verscheen bij Prometheus in 2011, vertaald uit het Engels door Ton Heuvelmans en Edzard Krol.
496 blz, isbn 9789044618303
Geen opmerkingen:
Een reactie posten