Arne Dahl - Requiem

'Gijzeling aan Karlavägen. We zijn topmensen aan het verzamelen en we willen jou ook in het crisisteam. Je krijgt een adviseurshonorarium.'
Een crisisteam, dacht Hultin. Samen met deze man. Waldemar Mörner, de bureauchef met zijn blonde toupet, de formele chef van het A-team. De man die Hultin altijd boven zich had gehad, als een wolk tussen hem en de zon.

****

Aparte humor met een heel team van buitenbeentjes, bedenkingen bij de recente wereldpolitiek, en een wel zeer toevallig samenkomen van verschillende verhaallijnen. Het zijn de handelsmerken van de Zweedse misdaadauteur Arne Dahl. Wat te denken van een verhaal dat begint met een hold-up in een Stockholmse bank, waarbij de details langs geen kanten duiden op klassieke bankovervallers, en zelfs niet op terrorisme? Wat te denken wanneer een antiek bureau een plaatsje zoekt in het kluwen? En wat als het verhaal zich verplaatst naar Venetië, waar geheel toevallig een van de teamleden op vakantie is? Alleen een bont allegaartje als het A-team breit de lijntjes aaneen tot een wonderwel geloofwaardig geheel.

Gezien de atypische structuur is het niet zeker dat je er iets van lust, maar het zou zonde zijn als je het niet zou proberen. Je riskeert namelijk een van de beste misdaadauteurs van het voorbije decennium te missen. Deel 7 in de A-teamreeks, Requiem, verandert niets aan dat oordeel. De bankoverval leidt naar een Oost-versus-West-spionnenonderonsje, en dat op het moment dat de wereld een nieuwe schok te verwerken krijgt: Amerika opent de aanval op het rijk van Sadam Hussein. Het A-team waakt, maar zover als Irak reikt haar invloed helaas niet. Gelukkig reikt Dahls invloedssfeer wel al tot in onze contreien. Snel over naar nummer acht, graag.

Requiem van Arne Dahl - oorspronkelijke titel Dödsmässa - verscheen bij De Geus in 2011, vertaald uit het Zweeds door Ydelet Westra.
x blz, isbn 97890x