Denk je dat je door die bergen uit de verte te bekijken en die lucht op afstand in te ademen, de naïviteit, de onschuld en het enthousiasme van je eerste jaren bij de politie terug zult krijgen? Kom nou, wees toch eens serieus, commissaris, accepteer nou maar dat wat je hebt verloren, voor altijd verloren is.
***
Montalbano nummer dertien. In Italië staan ze intussen drie jaar en vijf boeken verder, met nog eens drie Montalbano's in de pijplijn, maar daarna zou het definitief gedaan zijn. Hopelijk lukt het allemaal nog, want Andrea Camilleri is intussen toch al zesentachtig.
Nummer dertien dus. In de gietende regen wordt Montalbano naar een afgelegen akker gehaald. Er is een lijk in een zak gevonden, in dertig stukken gesneden. Dat ruikt naar een afrekening binnen de maffia. Ondanks een toenemende moeheid - hij gaat al naar de zestig toe - en de openlijke revolte van zijn rechterhand Mimì Augello, gaat Montalbano aan het werk. Het onderzoek wordt naar gewoonte niet volledig volgens de regels uitgevoerd, met een Montalbano die zich in bochten wringt om iedereen er goed uit te laten komen. Behalve de daders, uiteraard. Dat spreekt voor zich.
De Montalbano-reeks blijft een van de beste remedies tegen herfst- en winterkoude. Camilleri slaagt er ook nu weer in zijn hoofdpersonage te laten evolueren, bijna zonder dat je er erg in hebt. Mooi zo.
Nummer dertien dus. In de gietende regen wordt Montalbano naar een afgelegen akker gehaald. Er is een lijk in een zak gevonden, in dertig stukken gesneden. Dat ruikt naar een afrekening binnen de maffia. Ondanks een toenemende moeheid - hij gaat al naar de zestig toe - en de openlijke revolte van zijn rechterhand Mimì Augello, gaat Montalbano aan het werk. Het onderzoek wordt naar gewoonte niet volledig volgens de regels uitgevoerd, met een Montalbano die zich in bochten wringt om iedereen er goed uit te laten komen. Behalve de daders, uiteraard. Dat spreekt voor zich.
De Montalbano-reeks blijft een van de beste remedies tegen herfst- en winterkoude. Camilleri slaagt er ook nu weer in zijn hoofdpersonage te laten evolueren, bijna zonder dat je er erg in hebt. Mooi zo.
De bloedakker van Andrea Camilleri - oorspronkelijke titel Il campo del vasaio - verscheen bij Prometheus in 2011, vertaald uit het Italiaans door Welmoet Hillen.
237 blz, isbn 9789044617535
Geen opmerkingen:
Een reactie posten