Het Washingtondecreet met het programma Een veilige toekomst moest worden doorgevoerd, ook als het de VS vele jaren terugwierp in de tijd. Het geweld moest verdwijnen, ook al moest dat met geweld worden verdreven. De werkloosheid moest worden afgeschaft, ongeacht de kosten. De media moesten naar hogere morele normen worden geleid. Alle corruptie moest worden uitgebannen. De georganiseerde criminaliteit moest worden gestopt en alle soorten drugshandel geëlimineerd. Kieswetten werden veranderd in echte democratie. Alle immigratie honderd procent gecontroleerd en illegale arbeidskrachten het land uit gezet.
**
Jussi Adler-Olsen scoort goede punten bij thrillerliefhebbers met zijn serie Q. Een teken voor uitgeverij Prometheus om ook ouder werk uit te brengen. Het Washingtondecreet dateert van net voor het Q-succes, en is er niet echt mee te vergelijken. De Q's zijn pure politieromans, terwijl dit eerder een lijvige what-if politieke thriller is.
Na de moord op zijn (tweede) vrouw wordt Bruce Jansen met gemak verkozen tot president van de Verenigde Staten. Eenmaal op de machtigste post ter wereld besluit hij een drastisch plan uit te voeren: terdoodveroordeelden worden versneld geëxecuteerd, wapenbezit verboden en de pers aan banden gelegd. Meteen breekt hevig protest uit, niet alleen van journalisten en burgerrechtenactivisten, maar ook van rechtse milities die het niet pikken dat ze hun geweren moeten inleveren. Het geweld op straat escaleert en de president roept de noodtoestand uit. Het parlement wordt buitenspel gezet en het Federaal Bureau voor Rampenbestrijding is bevoegd (zo licht Adler-Olsen uitgebreid toe) elke mogelijke actie te ondernemen om de rust te laten terugkeren. Dat alles ondervinden Jansens vroegere medestanders aan den lijve: Doggie onder andere, wiens vader in de dodencel zit wegens moord op Jansens vrouw, en Wesley Barefoot, de woordvoerder van de president.
Het siert de Deen Adler-Olsen dat hij zulke belangrijke thema's onder de aandacht wil brengen (al valt te betwijfelen of zijn boodschap ook veel Amerikanen zal bereiken). De ontsporende veiligheidssituatie doet soms angstwekkend realistisch aan, maar even vaak holt Adler-Olsen zichzelf voorbij in groteske waanzin. De plot geeft bovendien veel te vroeg al haar geheimen prijs, én sommige scènes zijn zo langdradig dat je er moe van wordt. Het is jammer maar waar: geen mens is zo bedreven in het verzoenen van overkill met dodelijke saaiheid als Jussi Adler-Olsen. Hulde daarvoor.
Na de moord op zijn (tweede) vrouw wordt Bruce Jansen met gemak verkozen tot president van de Verenigde Staten. Eenmaal op de machtigste post ter wereld besluit hij een drastisch plan uit te voeren: terdoodveroordeelden worden versneld geëxecuteerd, wapenbezit verboden en de pers aan banden gelegd. Meteen breekt hevig protest uit, niet alleen van journalisten en burgerrechtenactivisten, maar ook van rechtse milities die het niet pikken dat ze hun geweren moeten inleveren. Het geweld op straat escaleert en de president roept de noodtoestand uit. Het parlement wordt buitenspel gezet en het Federaal Bureau voor Rampenbestrijding is bevoegd (zo licht Adler-Olsen uitgebreid toe) elke mogelijke actie te ondernemen om de rust te laten terugkeren. Dat alles ondervinden Jansens vroegere medestanders aan den lijve: Doggie onder andere, wiens vader in de dodencel zit wegens moord op Jansens vrouw, en Wesley Barefoot, de woordvoerder van de president.
Het siert de Deen Adler-Olsen dat hij zulke belangrijke thema's onder de aandacht wil brengen (al valt te betwijfelen of zijn boodschap ook veel Amerikanen zal bereiken). De ontsporende veiligheidssituatie doet soms angstwekkend realistisch aan, maar even vaak holt Adler-Olsen zichzelf voorbij in groteske waanzin. De plot geeft bovendien veel te vroeg al haar geheimen prijs, én sommige scènes zijn zo langdradig dat je er moe van wordt. Het is jammer maar waar: geen mens is zo bedreven in het verzoenen van overkill met dodelijke saaiheid als Jussi Adler-Olsen. Hulde daarvoor.
Het Washingtondecreet van Jussi Adler-Olsen - oorspronkelijke titel Wahington dekretet - verscheen bij Prometheus in 2012, vertaald uit het Deens door Kor de Vries.
663 blz, isbn 9789044618198
Geen opmerkingen:
Een reactie posten