HA! Alleen de Natuur kan me tegenhouden. Ik weet dat ik kan worden neergeschoten door een cop als ik nog maar één persoon heb afgemaakt, maar hé moet je gvd HOREN! Het was mijn keus die ene persoon af te maken dus geen geklaag! Het is MIJN schuld! Niet die van mijn ouders, niet van mijn broer, niet van mijn vrienden, mijn favoriete bands, niet van computerspelletjes, niet van de media, HET is MIJN schuld! Dus hou godverdomme je bek!
- REB -
***
Eerlijk: vóór Wij zijn maar wij zijn niet geschift was mijn parate kennis over Columbine niet erg uitgebreid. Een schietpartij op een middelbare school in de Verenigde Staten, dat wist ik nog wel, en misschien was ik na enig tobben nog wel bij een moorddadig tienerduo uitgekomen. Maar verder? Alleszins bitter weinig voor een drama dat in de Verenigde Staten de nationale ziel haast even fel heeft geraakt als 9/11 of Pearl Harbor. Er zijn nochtans al veel boeken over geschreven, en bijna evenveel films over gemaakt. Maar een schrijver schrijft nu eenmaal over wat hem boeit, ook als een ander dat al heeft gedaan, merkt auteur Tim Krabbé terecht op. Dus doet hij het verhaal nog eens over. Meer nog: hij claimt niet meer of niet minder dan het definitieve Columbine-boek.
Krabbé begint met een reconstructie van de feiten. Zijn eigen reconstructie, gebaseerd op getuigenverslagen die op het internet ruim voorhanden zijn. Een reconstructie die niettemin op bepaalde punten afwijkt van wat over het algemeen wordt verkondigd. In het laatste deel komt Krabbé nog uitgebreid terug op de drijfveren van de twee daders: twee tieners, gefascineerd door wapens, ontgoocheld in het leven. Een minpunt is dat het tussenliggende deel, de dagboekfragmenten en de aanloop naar het drama, iets korter had gekund. Maar de geschiedenis op zich fascineert, en de invulling die Krabbé eraan geeft is verrassend en onthullend.
Wij zijn maar wij zijn niet geschift van Tim Krabbé verscheen bij Prometheus in 2011.
416 blz, isbn 9789044620542
Geen opmerkingen:
Een reactie posten