Tal van obscure of mysterieuze omschrijvingen lieten we onverschillig aan ons voorbijgaan, maar toen al onderzoekend van aard, trok het zesde gebod van God onze aandacht: "L'oeuvre de chair n'accompliras qu'en mariage seulement" - "De vleselijke gemeenschap mag pas bij het huwelijk voltrokken worden."
Aangezien zij "oeuvre" duidelijk als "oeuf" uitsprak, waren zij en wij er van overtuigd dat het hier ging om een monsterachtig en waarschijnlijk duivels ei, waarin alle kwaad van de wereld vervat zat.
***
Nobelprijswinnaars zijn in Vlaanderen niet al te dik gezaaid, en zeker niet in een discipline als literatuur. In feite was er maar één in die categorie, en dat is toch alweer honderd jaar geleden. Maurice Maeterlinck kreeg de prijs in 1911 en dat werd en wordt gevierd in zijn geboortestad Gent, onder andere met deze eerste vertaling van Bulles bleues, zijn laatste boek, gepubliceerd in 1948, een jaar voor hij overleed in het Franse Nice.
Een vertaling, inderdaad, want Maeterlinck stamde uit een welgestelde Franstalige familie, met een burgerwoning in de stad en een mooi buitenverblijf in Oostakker, langs het kanaal naar Terneuzen. Onderwijs kreeg hij in een privéschool en in het Sint-Barbaracollege, niet meteen de school van de arme donders. Dat blijkt ook uit Bulles bleues, waarin Maeterlinck terugkijkt op zijn kinder- en jeugdjaren in Gent. Er moet niet veel gewerkt worden: kleine Maurice heeft tijd genoeg voor zijn schelmenstreken en zijn eerste schrijfsels. Het zijn jaren zonder al te veel zorgen; de ondertitel luidt niet voor niets Herinneringen van geluk. Bulles bleues is een mooi tijdsdocument over Gent en haar bourgeoisie aan het eind van de negentiende eeuw.
Bulles bleues van Maurice Materlinck - oorspronkelijke titel Bulles bleues. Souvenirs heureux - récits. - verscheen bij Lannoo in 2011, vertaald uit het Frans door André Capiteyn.
152 blz, isbn 9789020949070
Geen opmerkingen:
Een reactie posten