Op dat moment kreeg hij het idee. Hij drukte de neusgaten even dicht, tot het kind begon te spartelen. Hij haalde zijn vingers weg. Liet de baby even ademen. Bedekte zijn neusje opnieuw.
Hij herhaalde zijn spelletje verscheidene malen.
Het kind dat later el Médico zou worden glimlachte.
Hij had een nieuw speeltje ontdekt.
***
Een alledaags schrijfstukje is het niet, deze Zwart ijs van de Mexicaan Bernardo Fernández. Het is modern, hard, flitsend, moordend en enerverend. Zowat elk adjectief dat je tegenwoordig niet associeert met uitgeverij Signatuur. Misschien daarom dat ze een apart etiket hebben uitgevonden: Signatuur Noir.
Maar niet alleen naar Signatuur-normen is Zwart ijs een buitenbeentje. De strijd tussen twee vrouwen - de ene bij de politie, de andere aan het hoofd van een drugskartel - hitst je van in het begin op met moordpartijen, psychedelisch getier, corrupte flikken en sadistische xtc-ontwerpers tot je nauwelijks nog weet waar je kop staat en je alleen nog ondergaat. Een heerlijk einde, dat wel, maar ik twijfel nog of het niet allemaal wat té is.
Maar niet alleen naar Signatuur-normen is Zwart ijs een buitenbeentje. De strijd tussen twee vrouwen - de ene bij de politie, de andere aan het hoofd van een drugskartel - hitst je van in het begin op met moordpartijen, psychedelisch getier, corrupte flikken en sadistische xtc-ontwerpers tot je nauwelijks nog weet waar je kop staat en je alleen nog ondergaat. Een heerlijk einde, dat wel, maar ik twijfel nog of het niet allemaal wat té is.
Zwart ijs van Bernardo Fernández - oorspronkelijke titel Hielo negro - verscheen bij Signatuur in 2012, vertaald uit het Spaans door Jacqueline Visser.
223 blz, isbn 9789056724160
Geen opmerkingen:
Een reactie posten