Het nogal opmerkelijke aan de zaak waren de kleren die onder de brug werden gevonden. Ze lagen nog helemaal op volgorde: schoenen, sokken, spijkerbroek, onderbroek, T-shirt en jas: allemaal boven op elkaar, met de sokken nog precies in de schoenen en de mouwen van het T-shirt in die van zijn jas. Alsof de jongen gewoon ontbonden was. Opgelost. Verdampt.
***
De veertienjarige Pietro lijdt aan het syndroom van Asperger. Dat valt op, en dus slaan de pestkoppen toe. Maar dan verdwijnt een van die bully's, niets achterlatend behalve zijn kleren. 'Alsof de jongen gewoon ontbonden was'. Er blijkt een spookachtige Dromenman achter te zitten, die ook Pietro's therapeute Alice de stuipen op het lijf jaagt.
Horror hoeft voor mij eigenlijk niet, en boeken met naïevelingen of minder-welbespraakten in de hoofdrol (kinderen, autisten, autistische kinderen) hebben hun onschuld allang verloren, maar eigenaardig genoeg werkt deze combinatie van beide wel. De verslinder is zowaar goed voor een paar kippenvelmomenten. Misschien toch niet lezen in een duister tentje op een verlaten camping.
Horror hoeft voor mij eigenlijk niet, en boeken met naïevelingen of minder-welbespraakten in de hoofdrol (kinderen, autisten, autistische kinderen) hebben hun onschuld allang verloren, maar eigenaardig genoeg werkt deze combinatie van beide wel. De verslinder is zowaar goed voor een paar kippenvelmomenten. Misschien toch niet lezen in een duister tentje op een verlaten camping.
De verslinder van Lorenza Ghinelli - oorspronkelijke titel Il divoratore - verscheen bij Anthos in 2012, vertaald uit het Italiaans door Pieter van der Drift en Manon Smits.
263 blz, isbn 9789041420251
Geen opmerkingen:
Een reactie posten