John Perry - De kunst van het uitstellen

De gestructureerde uitsteller is misschien niet 's werelds effectiefste persoon, maar door zijn ideeën en energie vrij rond te laten gaan, kan hij allerlei dingen bereiken die hij misschien niet had bereikt als hij een gestructureerder regime had toegepast.

***

Iemand die mij een beetje kent, zal graag beamen dat ik een uitsteller ben. Niet dat ik dat uitstellen tot het uiterste drijf, maar waarom zou je je haasten iets te ondernemen als de dag erna het probleem zichzelf kan hebben opgelost? Toegegeven: hoogstwaarschijnlijk doet het dat niet en moet je alsnog aan de slag. Maar terwijl je uitstelde heb je wel een heleboel dingen kunnen doen die misschien niet prioritair waren, maar niettemin zeer waardevol. Uitstellen is met andere woorden niets om je over te schamen. Of toch niet meer dan over enig ander gebrek.

Als je dacht dat John Perry je een excuus, een filosofie zelfs, zou leveren om uitstelgedrag te verheerlijken, dan ben je dus aan het verkeerde adres. Om van je uitstelgedrag af te raken moet je ook al niet De kunst van het uitstellen lezen. Bij nader inzien is het een boekje waar je nauwelijks wat aan hebt. Behalve misschien dat je het onderscheid leert tussen verticaal en horizontaal georganiseerde mensen. En verder is het ook best vermakelijke huis-tuin-en-keukenfilosofie.

De kunst van het uitstellen van John Perry - oorspronkelijke titel The Art of Procrastination - verscheen bij Spectrum in 2013, vertaald uit het Amerikaans door Elisabeth van Borselen.
118 blz, isbn 9789000316083