Pagina's

13 september 2013

Giorgio Faletti - De vrouwenverkoper



'Hoeveel verdien je?'
Ze bestudeert me, wacht om erachter te komen waar ik heen wil. Er ligt geen angst in haar ogen, en dat bevalt me.
'Honderdtachtig.'
'Wil je in een paar uur honderdvijftig verdienen?'
Ze begrijpt het meteen. Ik verwacht een klap in mijn gezicht, maar die komt niet. Veelzeggend.

****

'Ik heet Bravo en ik heb geen lul.' Zo luidt de eerste zin van De vrouwenverkoper van Giorgio Faletti, bij sommigen misschien gekend van Ik dood en Ik ben God. Bravo's lichamelijke gebrek belet hem niet zich in te werken in de lucratieve business van het pooierschap. Zéér lucratief, want Bravo houdt zich niet bezig met verlepte vrouwen op hoge hakken in de Milanese hoerenbuurt. Bravo's meisjes zijn mooi en onderlegd, en het clientèle beweegt zich in de hoogste financiële en politieke kringen. Helaas trekt Bravo zo ook de aandacht van maffia, staatsveiligheid en allerhande gangsters. Wanneer zijn laatste aanwinst, de mooie Carla, verdwijnt, komt Bravo in hachelijk vaarwater terecht. Alleen zijn bravoure en instinct kunnen hem redden van de ondergang. De vrouwenverkoper is een heerlijke, licht cynische thriller met enkele verrassende plotwendingen.

De vrouwenverkoper van Giorgio Faletti - oorspronkelijke titel Appunti di un venditore di donne - verscheen bij Wereldbibliotheek in 2013, vertaald uit het Italiaans door Marieke van Laake.
296 blz, isbn 9789028425187

Geen opmerkingen: