Pagina's

1 november 2013

Diego Marani - Nieuwe Finse grammatica



Zodra iemand me aansprak, al was het maar om iets onbenulligs, werd mijn vreedzame anonimiteit verstoord. Wanneer ik praatte, maakte ik mijn positie als buitenstaander bekend. Want mijn stem, als gebarsten kristal, zong valse noten. De taal kwam niet spontaan bij me boven.

**

Boeiende materie is het wel: in welke mate hangt je identiteit samen met de taal die je spreekt? Een man die in 1944 ernstig gewond op de kade van Triƫst wordt aangetroffen zou een prima testobject zijn. Hij heeft geen besef meer van taal en woorden, maar komt er geleidelijk aan lichamelijk weer bovenop. Op basis van zijn kledij en daarop geborduurde initialen, is zijn dokter ervan overtuigd dat beiden dezelfde Finse afkomst delen. De dokter stuurt de vermeende Sampo Karjalainen naar Helsinki om er verder te herstellen en zijn identiteit te hervinden.

Met op de achtergrond de geschiedenis van Finland, steeds op de hoede voor de grote Russische buur, kan het taalexperiment bijna niet verkeerd lopen. Helaas begint op een bepaald moment Marani mist te spuiten door er de ondoorgrondelijke Finse mythologie bij te halen. Een tragisch liefdesverhaal en een lichte verrassing op het einde kunnen het geheel niet meer redden.

Nieuwe Finse grammatica van Diego Marani - oorspronkelijke titel Nuova grammatica Finlandese - verscheen bij Van Gennep in 2013, vertaald uit het Italiaans door Annette de Koning.
222 blz, isbn 9789461641632

Geen opmerkingen: