Het is niet makkelijk om een relatie te onderhouden. Er is inzet en toewijding voor nodig, je moet beschikbaar zijn en bovenal lachend door het leven gaan. Allemaal eigenschappen die Rocco Schiavone niet bezat.
***
Je komt als thrillerlezer regelmatig een politieman tegen die zijn boekje te buiten gaat, maar zo gortig als vicequestore Schiavone maken ze het toch meestal niet. Gestolen goederen laten verdwijnen, een jointje opsteken op kantoor, of zich vermommen als gangster om een verkrachter de stuipen op het lijf te jagen: Schiavone schrikt er niet voor terug. Dat alles wisten we al na Zwart ijs, waarin Schiavone de skipistes rond Aosta overhoop haalde om een moordzaak op te lossen.
Gelukkig moet hij voor een nieuwe zaak zijn mooie schoenen niet verknoeien in de sneeuw. In een huis in de stad is een vrouw opgehangen aan de haak van een kroonluchter. Het lijkt zelfmoord, maar dat is het niet. De oplossing heeft uiteindelijk niet zo veel om het lijf (op een spitsvondige laatste wending na), en dus is het vooral Schiavone zelf die het verschil moet maken. De man die nog elke avond gesprekken voert met zijn overleden echtgenote, maar tegelijk als een doorsnee macho niet nee zegt tegen vrouwelijk schoon. De man ook die uiteindelijk het recht laat zegevieren, al is dat naar zijn maatstaven en op zijn manier. Kortom een complexe man. Wie weet ga ik hem ooit nog eens in het hart sluiten. Ik twijfel nog, eerlijk gezegd.
Gelukkig moet hij voor een nieuwe zaak zijn mooie schoenen niet verknoeien in de sneeuw. In een huis in de stad is een vrouw opgehangen aan de haak van een kroonluchter. Het lijkt zelfmoord, maar dat is het niet. De oplossing heeft uiteindelijk niet zo veel om het lijf (op een spitsvondige laatste wending na), en dus is het vooral Schiavone zelf die het verschil moet maken. De man die nog elke avond gesprekken voert met zijn overleden echtgenote, maar tegelijk als een doorsnee macho niet nee zegt tegen vrouwelijk schoon. De man ook die uiteindelijk het recht laat zegevieren, al is dat naar zijn maatstaven en op zijn manier. Kortom een complexe man. Wie weet ga ik hem ooit nog eens in het hart sluiten. Ik twijfel nog, eerlijk gezegd.
De rib van Adam van Antonio Manzini - oorspronkelijke titel La costola di Adamo - verscheen bij Serena Libri in 2015, vertaald uit het Italiaans door Rianne Aarts.
279 blz, isbn 9789076270838
Geen opmerkingen:
Een reactie posten