Hij was een beste man en niemand had hem ooit horen klagen, maar Brando had hem tot mikpunt uitverkoren en de bijnaam 'Houdini' gegeven, want hij zei dat, als je hem handboeien zou omdoen, hij ze binnen een mum van tijd los zou krijgen. Af en toe vertelde hij, wanneer hij iemands haren knipte, grinnikend zelfbedachte anekdotes over 'Houdini', dat er altijd bloed uit zijn neus droop omdat hij er met zijn haak in peuterde, en meer van dat soort onzin. Ja, soms was Brando onverdraaglijk. Maar hij was een vriend.
****
Altijd weer komt Wu Ming terug bij dat ene speciale hoofdpersonage: het Amerikaanse televisietoestel McGuffin Electric DeLuxe. 54 volgt het verhaal van nog een hele schare figuren, maar steeds is daar de McGuffin. Het is het jaar 1954, en de Koude Oorlog is in volle hevigheid losgebarsten. Sleutelfiguur in de strijd tussen Oost en West is op dat moment de Joegoslavische leider Tito. De Britten willen hem binnenhalen en doen daarvoor een beroep op niemand minder dan de acteur Cary Grant. In Joegoslavië bevindt zich ook de vader van Robespierre, als communistische partizaan na de oorlog niet meer welkom in Italië. En dan is daar nog, uiteraard, de Italiaanse maffia, volop bezig met het veroveren van de drugshandel. Alle lijnen raken elkaar even en lopen terug uiteen, om even later toch in de knoop te geraken. Met altijd de McGuffin in het middelpunt. Wereldgeschiedenis en politiek afgewisseld met verhitte cafédiscussies en maffiaverhalen. Een heerlijk boek.
Lees meer over Wu Ming en Luther Blissett op Italibro.
54 van Wu Ming - oorspronkelijke titel 54 - verscheen bij Vassallucci in 2003, vertaald uit het Italiaans door Etta Maris.
isbn 9050004857
Geen opmerkingen:
Een reactie posten