Wie? Anna Politkovskaja (1958 - 2006) was een kritische Russische journaliste, publiciste en mensenrechtenactiviste. Ze werd vermoord op 7 oktober 2006.
Wat? De belabberde staat van de Russische democratie.
Genre: non-fictie
Sterren: ****
Wat? De belabberde staat van de Russische democratie.
Genre: non-fictie
Sterren: ****
Het Kremlin 'ontwierp' gewoon een constitutionele meerderheid.
Ik kies het woord met zorg. De verkiezingen waren minutieus voorbereid en uitgevoerd. Ze werden gehouden met talrijke inbreuken op de kieswet en waren als dusdanig frauduleus. Er was geen mogelijkheid enig aspect ervan wettelijk aan te vechten omdat de ambtenaren inmiddels de rechterlijke macht onder controle hadden. Er was niet één uitspraak van één enkele rechtsinstelling tegen de uitslag, van de Hoge Raad tot de laagste rechtbank, hoe onomstotelijk het bewijs ook was. Deze juridische bevestiging van de Grote Leugen werd gerechtvaardigd ter voorkoming van 'een destabilisering van de situatie in het land'.
Recensie: Op 7 oktober 2006 werd Anna Politkovskaja vermoord teruggevonden in de lift van haar appartementsblok in Moskou. De procureur generaal gaat ervan uit dat het motief te vinden is in haar journalistieke werk. Intussen is de dader nog altijd niet gevonden. Na haar dood verscheen haar laatste boek, Russisch dagboek, een striemende aanklacht tegen het in alle opzichten verwerpelijke Russische beleid, onder leiding van één enkele man: Vladimir Poetin.
Dat Politkovskaja kritiek uitoefende op het Kremlin is een understatement. Politkovskaja aarzelde niet het gebrek aan democratie, de moordende oorlogen in Tsjetsjenië, de armoede op het Russische platteland aan te klagen. Ze was een van de weinigen die het aandurfde. De media zijn grotendeels monddood gemaakt. Mensenrechtenactivisten worden ofwel beschuldigd van financiële banden met het Westen, ofwel schaamteloos voor de kar van het Kremlin gespannen. Het gerecht doet haar werk niet, en zelfs in de Doema, het parlement, is er nauwelijks nog sprake van oppositie. De democraten gaan ten onder aan interne discussies, de andere partijen betuigen graag hun steun aan Verenigd Rusland, opgericht met als enige doel de president te steunen. 'Niet het beleid, niet de idealen, niet een hervormingsprogramma: een individu.'
En het volk, dat zwijgt. Misschien zit het er nog ingebakken van in de Sovjettijd. Geen protest tegen het afschaffen van de gouverneursverkiezingen of tegen de bloedige strijd in de Kaukasus. De massademonstraties komen er pas als de Russen in de portemonnee geraakt worden, wanneer de voordelen in natura worden afgenomen van de oudstrijders of hun weduwen. Het brengt Polikovskaja tot volgende conclusie: 'Er komt in Rusland geen schitterende revolutionaire doorbraak met sinaasappels, tulpen of rozen. Als onze revolutie komt, zal ze rood zijn, omdat de Communisten de meest democratische kracht van het land zijn, en omdat ze bloedig zal zijn.'
Politkovskaja schetst in ruim 400 pagina's een beeld van een land dat even een democratie leek te worden, maar het doel nooit bereikt heeft. Van Sint-Petersburg over de Kaukasus tot in Siberië lijden de mensen onder de willekeur van de overheid. De rest van de wereld kijkt machteloos toe. Het is Politkovskaja's verdienste dat ze alvast het Westen weet wakker te schudden. Laten we hopen dat haar dood ook binnen Rusland niet helemaal voor niets is geweest.
Links: Politkovskaja op Wikipedia - boekbesprekingen van geschiedenis.nl en De Volkskrant - de weblog van Peter d'Hamecourt - een eerbetoon door Mieke de Loof - uitgeverij De Geus
Google Maps: Russisch dagboek op de wereldkaart
Russisch dagboek van Anna Politkovskaja werd uitgegeven door De Geus in 2007, vertaald uit het Engels door Arie van der Ent. Oorspronkelijke titel A Russian Diary. 448 pagina's, isbn 9789044510898.
Dat Politkovskaja kritiek uitoefende op het Kremlin is een understatement. Politkovskaja aarzelde niet het gebrek aan democratie, de moordende oorlogen in Tsjetsjenië, de armoede op het Russische platteland aan te klagen. Ze was een van de weinigen die het aandurfde. De media zijn grotendeels monddood gemaakt. Mensenrechtenactivisten worden ofwel beschuldigd van financiële banden met het Westen, ofwel schaamteloos voor de kar van het Kremlin gespannen. Het gerecht doet haar werk niet, en zelfs in de Doema, het parlement, is er nauwelijks nog sprake van oppositie. De democraten gaan ten onder aan interne discussies, de andere partijen betuigen graag hun steun aan Verenigd Rusland, opgericht met als enige doel de president te steunen. 'Niet het beleid, niet de idealen, niet een hervormingsprogramma: een individu.'
En het volk, dat zwijgt. Misschien zit het er nog ingebakken van in de Sovjettijd. Geen protest tegen het afschaffen van de gouverneursverkiezingen of tegen de bloedige strijd in de Kaukasus. De massademonstraties komen er pas als de Russen in de portemonnee geraakt worden, wanneer de voordelen in natura worden afgenomen van de oudstrijders of hun weduwen. Het brengt Polikovskaja tot volgende conclusie: 'Er komt in Rusland geen schitterende revolutionaire doorbraak met sinaasappels, tulpen of rozen. Als onze revolutie komt, zal ze rood zijn, omdat de Communisten de meest democratische kracht van het land zijn, en omdat ze bloedig zal zijn.'
Politkovskaja schetst in ruim 400 pagina's een beeld van een land dat even een democratie leek te worden, maar het doel nooit bereikt heeft. Van Sint-Petersburg over de Kaukasus tot in Siberië lijden de mensen onder de willekeur van de overheid. De rest van de wereld kijkt machteloos toe. Het is Politkovskaja's verdienste dat ze alvast het Westen weet wakker te schudden. Laten we hopen dat haar dood ook binnen Rusland niet helemaal voor niets is geweest.
Links: Politkovskaja op Wikipedia - boekbesprekingen van geschiedenis.nl en De Volkskrant - de weblog van Peter d'Hamecourt - een eerbetoon door Mieke de Loof - uitgeverij De Geus
Google Maps: Russisch dagboek op de wereldkaart
Russisch dagboek van Anna Politkovskaja werd uitgegeven door De Geus in 2007, vertaald uit het Engels door Arie van der Ent. Oorspronkelijke titel A Russian Diary. 448 pagina's, isbn 9789044510898.
1 opmerking:
Verbijstering, dat het kan gebeuren en de wereld kijkt toe.
imbecielen regeren de wereld en verkwanselen alle normen en waarden die een normaal denkend mens van nature kan bezitten, mits niet voor het leven beschadigd door een verwoeste jeugd.
Een reactie posten