Ryu Murakami - In de misosoep

Wie? Ryu Murakami (Nagasaki, 1952) is schrijver, drummer, tv-presentator en filmmaker.

Wat? Kenji, hoerengids, en Frank, moordenaar.

Genre: misdaadroman

Sterren: ****

Het vlees rond de neus van de zanger smolt als was en druppelde neer als bruinige soep, met nu en dan een brandend klompje vet ertussen. Het zweet droop van zijn voorhoofd en slapen en liep nog sneller dan de soep van gesmolten vlees. Toen het gezicht van de zanger helemaal paars zag en het puntje van zijn neus begon te branden, hoorde ik een duidelijk geknetter, als een storing in de ether. De omgeving van zijn neus werd zo zwart dat je zijn neusgaten niet meer van het verbrande vlees kon onderscheiden. Eindelijk hield de man op met schreeuwen en liet zijn armen zakken.

Recensie: Niemand schrijft je voor wat belangrijk is in het leven. Volwassenen leven alleen voor het geld, of voor dingen met een van tevoren vastgestelde waarde, zoals producten van prestigieuze merken. De tweeëntwintigjarige Kenji is niet mals voor de moderne Japanse maatschappij. Nochtans is zijn eigen beroep ook niet bepaald een toonbeeld van klasse. Kenji verdient namelijk zijn boterham als begeleider van buitenlandse toeristen in het seksmilieu. Een van zijn klanten is de Amerikaan Frank, die hem al snel de stuipen op het lijf jaagt met zijn eigenaardige gedrag. Er is een moordenaar actief in het plezierdistrict van Tokio, en Kenji begint te vermoeden dat Frank best voor die rol in aanmerking komt.

Ryu Murakami - geen familie van Haruki - is naast schrijver ook filmmaker, o.a. als auteur van de horrorfilm Audition, waarin een man, naakt en niet gehinderd door het verlies van zijn tong, een oor, twee voeten en drie vingers, braaksel drinkt uit een hondenbakje. Vriend Ryu schuwt met andere woorden de gewelddadige en/of smakeloze beelden niet. Ook in In de misosoep zit er één scène waarin een vijftal pleziermeisjes en toevallige aanwezigen worden omgebracht. 'Met de tampon aan zijn rechterhand bengelend en het oor in zijn linker, omhelsde hij de zanger alsof de man een geliefde was, en draaide hem de nek om.' Een zin waarvan ik nooit gedacht had die nog te zullen lezen.

Het zou evenwel flauw zijn In de misosoep daarom af te doen als hersenloze snuffliteratuur voor puistige tieners, want er valt zowaar iets uit te leren. Over het leven in het hedendaagse Japan, bijvoorbeeld, en over de verschillen met andere culturen. Zoals de Amerikanen die zich niet kunnen indenken dat iemand er andere waarden op nahoudt dan de inwoners van hun eigen land. En nog belangrijker: het besef dat bij Kenji groeit over de lichtheid van het bestaan in een maatschappij die enkel gericht is op consumeren en geld verdienen. Een opvallend besluit voor een gast van tweeëntwintig. Lezen dus, dat boek, maar liefst niet als je net van tafel komt.

Links: Wikipedia (Engels) - IMDb - recensie van Read on this book, 8weekly, Goddeau.com
Google Maps: In de misosoep op de wereldkaart

In de misosoep van Ryu Murakami - oorspronkelijke titel イン ザ・ミソスープ oftwel In za Misosūpu - werd uitgegeven door De Arbeiderspers in 2005, vertaald uit het Japans door Jos Vos. 199 pagina's, isbn 9029562323.