Eet maar, jongen, eet maar, dacht ik.
Ik had de verpakking herkend. De producent was een klant van mij. Ik leverde hem elke maand een paar honderd kilo eiproducten. Die waren afkomstig van een afvalrecyclingbedrijf in de buurt van Turijn, waar de beschimmelde, gebarsten, door insecten aangevreten eieren niet rechtstreeks verwerkt werden maar eerst zo grondig mogelijk ontdaan werden van de putrescine en het kuikenlijkje en vervolgens omgevormd werden tot een brij die verpakt werd in handzame bakken van vijf kilo die zo bij het deeg van de deegwarenindustrie gegoten kon worden.
***
Massimo Carlotto kenden we al van zijn Alligatorboeken, enkele jaren geleden verschenen bij uitgeverij Wereldbibliotheek. Francesco Abate is een nieuwkomer. Hij is journalist en dj op Sardinië, waar ook Carlotto na jarenlange zwerftochten een onderkomen heeft gevonden. Beide mannen deelden in 2006 al een boek, Catfish, waarvoor ze elk een thrillerverhaal schreven. Mi fido di te - Ik vertrouw je - is de eerste thriller van beide mannen samen.
Chez Momò is een exclusief restaurant in Cagliari. Alleen het duurste en het beste komt er op tafel. Niemand heeft ook maar het kleinste vermoeden dat eigenaar Gigi Vianello er nog een bijverdienste op nahoudt. Zo kwaliteitsvol als de zuiverste olijvenolie chez Momò, zo smerig en bedorven zijn de voedingswaren die Vianello Sardinië binnenbrengt. In gepaste hoeveelheden, uiteraard, want hij heeft er niets aan als heel Sardinië ziek wordt. Bedorven eieren worden gemixt voor deegfabrikanten, pistachenoten met angstwekkende hoeveelheden pesticiden vinden hun weg naar de plaatselijke supermarkt. Vianello's activiteiten wekken geen argwaan, tot zijn verleden hem begint in te halen. Katalysator is één onbezonnen daad: de vrouw van een rijke juwelier wil een kind. Haar man kan er geen maken, dus wendt ze zich tot Vianello. En het vlees is zwak.
'Italiaanse culinaire thriller', belooft de cover. Het is maar wat je verstaat onder het woord 'culinair'. Geen heerlijk bord pasta met zeevruchten, maar eerder besmette mozzarella met kankerverwekkende pepertjes. Een verwerpelijke business, maar het levert wel geld op. En dan kom je al snel uit bij de maffia, al is het hier vooral de Russische maffia die geld ruikt. Anti-held Vianello komt in een benarde situatie terecht en tracht terug te vechten.
Ondanks een eerder langdradig begin en een minder smakelijk onderwerp is Ik vertrouw je een licht verteerbaar boek, niet erg bijzonder in opvatting of in uitwerking, maar best leuk als tussendoortje. Intussen kunnen we misschien aan Wereldbibliotheek vragen waar de volgende Alligatorboeken blijven.
Lees meer over Carlotto bij Italibro.
Ik vertrouw je van Francesco Abate en Massimo Carlotto - oorspronkelijke titel Mi fido di te - verscheen bij Lebowski Publishers in het voorjaar van 2008, vertaald uit het Italiaans door Etta Maris.
207 pagina's, isbn 9789048800513.
Chez Momò is een exclusief restaurant in Cagliari. Alleen het duurste en het beste komt er op tafel. Niemand heeft ook maar het kleinste vermoeden dat eigenaar Gigi Vianello er nog een bijverdienste op nahoudt. Zo kwaliteitsvol als de zuiverste olijvenolie chez Momò, zo smerig en bedorven zijn de voedingswaren die Vianello Sardinië binnenbrengt. In gepaste hoeveelheden, uiteraard, want hij heeft er niets aan als heel Sardinië ziek wordt. Bedorven eieren worden gemixt voor deegfabrikanten, pistachenoten met angstwekkende hoeveelheden pesticiden vinden hun weg naar de plaatselijke supermarkt. Vianello's activiteiten wekken geen argwaan, tot zijn verleden hem begint in te halen. Katalysator is één onbezonnen daad: de vrouw van een rijke juwelier wil een kind. Haar man kan er geen maken, dus wendt ze zich tot Vianello. En het vlees is zwak.
'Italiaanse culinaire thriller', belooft de cover. Het is maar wat je verstaat onder het woord 'culinair'. Geen heerlijk bord pasta met zeevruchten, maar eerder besmette mozzarella met kankerverwekkende pepertjes. Een verwerpelijke business, maar het levert wel geld op. En dan kom je al snel uit bij de maffia, al is het hier vooral de Russische maffia die geld ruikt. Anti-held Vianello komt in een benarde situatie terecht en tracht terug te vechten.
Ondanks een eerder langdradig begin en een minder smakelijk onderwerp is Ik vertrouw je een licht verteerbaar boek, niet erg bijzonder in opvatting of in uitwerking, maar best leuk als tussendoortje. Intussen kunnen we misschien aan Wereldbibliotheek vragen waar de volgende Alligatorboeken blijven.
Lees meer over Carlotto bij Italibro.
Ik vertrouw je van Francesco Abate en Massimo Carlotto - oorspronkelijke titel Mi fido di te - verscheen bij Lebowski Publishers in het voorjaar van 2008, vertaald uit het Italiaans door Etta Maris.
207 pagina's, isbn 9789048800513.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten