 |  |
De jongens wisten dat Elínborg ontzettend hard moest werken om, zoals ze zei, een loontje van niks bij elkaar te scharrelen. Achtervolgingen met de auto had ze nog nooit meegemaakt, zei ze. Een pistool had ze niet, laat staan een automatisch geweer: de IJslandse politie gebruikte immers geen schietwapens bij haar werk. De criminelen waren doorgaans pechvogels, arme donders zoals Sigurður Óli ze noemde, voor het merendeel goede bekenden van de politie. Inbraken en autodiefstallen waren de meest voorkomende zaken.
***
Het is een heel nieuwe ervaring: een boek van Indriðason zonder Erlendur. Die lijkt in Onderstroom van de aardbodem verdwenen. Overigens een rode draad in Indriðasons werk, die verdwijningen. Erlendur zal vast nog eens opduiken in een volgend boek, maar in dit boek speelt Elinborg de hoofdrol. Een eigenaardige zaak krijgt ze op haar bord: een dode man met rohypnol in het bloed en gekleed in het t-shirtje van een vrouw. Heeft het slachtoffer van een verkrachting alsnog de bovenhand gekregen?
Elinborg heeft het niet zo moeilijk met het gezinsleven als Erlendur, maar ook zij heeft haar dagelijkse zorgen. Haar oudste zoon sluit zich van haar af, en haar werk slorpt natuurlijk veel energie op. Het verhaal kabbelt zo 'n beetje verder, zonder al te veel lastige verwikkelingen. Indriðason schrijft zoals altijd sober en to the point, en in dit boek gaat dat nog net niet vervelen. De volgende Indriðason staat niettemin nu al op het leeslijstje. Want waar in hemelsnaam is Erlendur gebleven?
Onderstroom van Arnaldur Indriðason - oorspronkelijke titel Myrká - verscheen bij Q in het voorjaar van 2010, vertaald uit het IJslands door Adriaan Faber.
255 blz, isbn 9789021437712
Geen opmerkingen:
Een reactie posten