Jakob Arjouni - Kemal Kayankaya

'U bent helemaal geen journalist.'
'Klopt.'
'Dat zie je zo.'
'Aha. Waaraan dan?'
'Nou ja, u hebt geen fototoestel, u zegt niks, u kent hier niemand en u zit te slapen.'
Ze rook lekker. Iets zwaars uit Parijs.
'Flauwekul. Ik ben Turk; dáár kun je het aan zien.'

***

De Duitser Jakob Arjouni begon zijn carrière zo'n vijfentwintig jaar geleden met een boek over Kemal Kayankaya, een Frankfurtse detective van Turkse komaf. Later zouden er nog drie Kayankaya's volgen, de laatste in 2001. Uitgeverij Signatuur bundelde de vier boeken in één omnibus van 500 pagina's. Eerder korte verhalen dus, maar helaas staat kort niet altijd voor eenvoud. Kayankaya gooit zich met volle overgave in de strijd, alleen is niet altijd duidelijk wiens strijd dat is. De zaak waarvoor hij in dienst genomen wordt, leidt altijd tot een veel groter verhaal, waarin hij niet zelden tegen de schenen van een of andere misdaadbaas schopt. De maffia, maar dan op z'n Duits.

Interessant zijn de verhalen dankzij de setting in de achterbuurten van Frankfurt, waar hoerenbazen en boeven de plak zwaaien en politiemensen een graantje meepikken van de opbrengsten. En waar Turken regelmatig bruine ratten genoemd worden. Gelukkig heeft Kayankaya altijd een snedig antwoord klaar en slaat hij zich er wel (letterlijk) doorheen. Als persoon valt Kemal Kayankaya goed mee, als boek is hij nogal vermoeiend.

Kemal Kayankaya (Van harte, Turk!, Meer bier, Een man, een moord en Kismet) van Jakob Arjouni - oorspronkelijke titels Happy Birthday, Türke, Mehr Bier, Ein Mann, ein Mord en Kismet - verscheen bij Signatuur in 2010, vertaald uit het Duits door Wil Hansen en Herman Vinckers. 

511 blz, isbn 9789056723576