'Waarom?' mompelde hij met een dun stemmetje. 'Waarom in hemelsnaam?'
De schaduw hief de presse-papier voor de derde keer en deze keer trof het stuk marmer Artur wel vol in het gezicht. De enorme kracht wierp hem tegen de balustrade, die onder de druk van het lichaam van de oude man bezweek. Met veel lawaai viel hij naar beneden en kwam terecht op het marmeren altaar dat afkomstig was uit een oude verlaten kerk en het zenuwcentrum van Arturs winkel vormde. De bezoeker boog zich voorzichtig voorover: daar beneden, in de donkere winkel, lag het lichaam bewegingloos over het altaar. De opnieuw ingetreden stilte werd verbroken door de triomfantelijke stem van de schaduw.
'Omdat dat wat jij hebt gevonden, mij toebehoort,' was het antwoord aan een man die dat al niet meer kon horen.
**
De Da Vinci code en de bijhorende hype zijn al jaren vergeten, en bovendien achterhaald door de trilogie-rage en andere modeverschijnselen, en toch blijven er af en toe nog klonen opduiken. Doorslagjes, als je wil. Helaas is het nog iets te vroeg voor een revival.
De antiquair van de Spaanse basketbalscheidsrechter Julián Sánchez heeft zo zijn verdiensten (vlotte lectuur, een romantische noot, een groot mysterie), maar grijpt toch vooral terug naar de reeds gekende (lees uitgemolken) ingrediënten. Een eeuwenoud Manuscript leidt naar een verborgen Steen. Het Manuscript duikt op bij een antiquair in Barcelona. Net nadat die zijn adoptiezoon op de hoogte heeft kunnen brengen van het bestaan ervan, wordt hij vermoord in zijn eigen winkel. De adoptiezoon voelt zich geroepen het Mysterie te ontrafelen, bijgestaan door zijn ex, een nieuwe Grote Liefde en een expert in oude talen.
De plot is zo weinig verrassend dat je je de vraag stelt waarom zoonlief en co nog de moeite doen. De er in alle gauwte bijgesleurde kabbala-mystiek weet nog net de meubelen te redden in een nog voor verschijnen ietwat gedateerd verhaal. Enkel voor wie de Da Vinci-rage nog altijd niet verteerd heeft.
De antiquair van de Spaanse basketbalscheidsrechter Julián Sánchez heeft zo zijn verdiensten (vlotte lectuur, een romantische noot, een groot mysterie), maar grijpt toch vooral terug naar de reeds gekende (lees uitgemolken) ingrediënten. Een eeuwenoud Manuscript leidt naar een verborgen Steen. Het Manuscript duikt op bij een antiquair in Barcelona. Net nadat die zijn adoptiezoon op de hoogte heeft kunnen brengen van het bestaan ervan, wordt hij vermoord in zijn eigen winkel. De adoptiezoon voelt zich geroepen het Mysterie te ontrafelen, bijgestaan door zijn ex, een nieuwe Grote Liefde en een expert in oude talen.
De plot is zo weinig verrassend dat je je de vraag stelt waarom zoonlief en co nog de moeite doen. De er in alle gauwte bijgesleurde kabbala-mystiek weet nog net de meubelen te redden in een nog voor verschijnen ietwat gedateerd verhaal. Enkel voor wie de Da Vinci-rage nog altijd niet verteerd heeft.
De antiquair van Julián Sánchez - oorspronkelijke titel El anticuario - verscheen bij Q in januari 2011, vertaald uit het Spaans door Margriet Muris en Marga Greuter.
512 blz, isbn 9789021438931
Geen opmerkingen:
Een reactie posten