M keek hem rustig aan. 'Ik weet dat je gewend bent carte blanche te krijgen en de missies uit te voeren zoals je goeddunkt, 007. Je hebt onafhankelijke trekjes en die zijn je in het verleden goed van pas gekomen.' Een duistere blik. 'Mééstal. Maar hier in eigen land heb je minder speelruimte. Veel minder. Is dat duidelijk?'
'Ja, meneer.'
Dus geen carte blanche meer, dacht Bond woedend, maar carte grise.
****
James Bond, dat is Sean Connery in zijn jonge jaren, ergens in de jaren vijftig of zestig. Dus zou 007 vandaag, een jaar of negentig oud, moeten genieten van zijn pensioen in een chique Brits bejaardentehuis, een home for the elderly, waar hij tegen zijn medebewoners pocht over zijn heldendaden, en geen kat die hem gelooft. Maar logica en 007 gaan niet altijd goed samen. Zo is James Bond heden ten dage nog altijd in de dertig, net afgezwaaid in Afghanistan, en gewapend met een iPhone met afluisterapp (voor de gelegenheid iQPhone gedoopt). De Amerikaanse auteur Jeffery Deaver, zelf fan van 007, gooit het roer dus resoluut om na het Koude Oorlogsverhaal Devil may care van Sebastian Faulks. Ondanks de cultuurshock valt het nog mee ook.
James Bond zet zijn eerste stappen in de wereld van de spooks, zoals de Britse spionnen worden genoemd. GCHQ heeft een bericht onderschept waarin een beschadiging van de Britse belangen en duizenden slachtoffers worden aangekondigd. De speurtocht leidt Bond van de ene actiescène naar de andere, van Servië over Dubai naar Zuid-Afrika, van verliefdheid naar onenightstand. Bond blijft dus gelukkig zichzelf. De slechterik van dienst is ook nu weer een gestoorde, megalomane egotripper: de grote baas van een afvalverwerkingsbedrijf die gepassioneerd is door aftakeling en verval. Helaas drijft hij die passie ook tot het uiterste door.
007 is de kunst van het overdrijven zonder dat het opvalt, een kunst die Deaver tot in de puntjes beheerst. De plotwendingen - Deavers handelsmerk - zouden in een ander boek misschien belachelijk zijn, maar bij Bond mag dat. Bovendien stoomt Deaver 007 klaar voor een hele reeks nieuwe avonturen, los van de ietwat gedateerde Koudeoorlogretoriek. James is tenslotte nog maar net dertig. We kijken al uit naar zijn eerste ervaringen met de iQPad.
Carte blanche van Jeffery Deaver verscheen bij Van Holkema & Warendorf in 2011, vertaald uit het Amerikaans door Hugo Kuipers. James Bond zet zijn eerste stappen in de wereld van de spooks, zoals de Britse spionnen worden genoemd. GCHQ heeft een bericht onderschept waarin een beschadiging van de Britse belangen en duizenden slachtoffers worden aangekondigd. De speurtocht leidt Bond van de ene actiescène naar de andere, van Servië over Dubai naar Zuid-Afrika, van verliefdheid naar onenightstand. Bond blijft dus gelukkig zichzelf. De slechterik van dienst is ook nu weer een gestoorde, megalomane egotripper: de grote baas van een afvalverwerkingsbedrijf die gepassioneerd is door aftakeling en verval. Helaas drijft hij die passie ook tot het uiterste door.
007 is de kunst van het overdrijven zonder dat het opvalt, een kunst die Deaver tot in de puntjes beheerst. De plotwendingen - Deavers handelsmerk - zouden in een ander boek misschien belachelijk zijn, maar bij Bond mag dat. Bovendien stoomt Deaver 007 klaar voor een hele reeks nieuwe avonturen, los van de ietwat gedateerde Koudeoorlogretoriek. James is tenslotte nog maar net dertig. We kijken al uit naar zijn eerste ervaringen met de iQPad.
399 blz, isbn 9789047517160
Geen opmerkingen:
Een reactie posten