'Kun je je mij niet herinneren, Nete?' klonk de stem van achter hen. 'Ja, natuurlijk kun je dat wel. Curt Wad. Mij herinner je je vast en zeker.'
Halverwege de trap haalde hij hen in.
'Ben jij misschien het hoertje van directeur Rosen? Ben je echt in die lagen doorgedrongen, wie had dat gedacht?'
***
Dossier 64 is alweer het vierde deel uit Serie Q van de Deen Jussi Adler-Olsen. Afdeling Q, ter herinnering, is de afdeling van de Deense politie die zich bezighoudt met zaken die bijzondere aandacht vereisen, eigenlijk een zoethoudertje voor brigadier Carl Mørck, die na een gewelddadig incident op een zijspoor is gezet. Dat belet hem niet om, vooral onder impuls van zijn helpers Rose en Assad, oude dossiers van onder het stof te halen. Zoals een reeks verdwijningen halverwege de jaren '80, waartussen toen nooit een samenhang werd gezien.
Adler-Olsen wisselt het politiewerk af met het verhaal van een jonge vrouw, Nete Hermansen, en een oude man, Curt Wad. Die laatste heeft ervoor gezorgd dat Nete in een gesticht voor zwakzinnige vrouwen terecht is gekomen. Tegenwoordig is Wad, al een stuk in de 80, actief als oprichter van een nieuwe politieke partij die de Deense identiteit wil bewaren door vreemdelingen buiten te houden, maar ook door sociaal zwakkere vrouwen verplicht te steriliseren. Afdeling Q begeeft zich dus in een politiek moeras.
Het begint onderhand moeilijk te worden de Q-boeken als losstaande verhalen te lezen. De drie hoofdpersonages doen elkaar als vanouds de duivel aan, maar krijgen ook nieuwe ontwikkelingen te verwerken. Zo beweegt er iets in de zaak die Carl bijna het leven kostte, en is Rose ook nog altijd niet haar eigen zelve. Jussi Adler-Olsen schrijft knappe boeken, sociaal bewogen, maar ook met een komische noot. Deze keer evenwel iets te lang uitgesponnen voor een verhaal dat binnen de eerste paar honderd pagina's al plus minus duidelijk is.
Adler-Olsen wisselt het politiewerk af met het verhaal van een jonge vrouw, Nete Hermansen, en een oude man, Curt Wad. Die laatste heeft ervoor gezorgd dat Nete in een gesticht voor zwakzinnige vrouwen terecht is gekomen. Tegenwoordig is Wad, al een stuk in de 80, actief als oprichter van een nieuwe politieke partij die de Deense identiteit wil bewaren door vreemdelingen buiten te houden, maar ook door sociaal zwakkere vrouwen verplicht te steriliseren. Afdeling Q begeeft zich dus in een politiek moeras.
Het begint onderhand moeilijk te worden de Q-boeken als losstaande verhalen te lezen. De drie hoofdpersonages doen elkaar als vanouds de duivel aan, maar krijgen ook nieuwe ontwikkelingen te verwerken. Zo beweegt er iets in de zaak die Carl bijna het leven kostte, en is Rose ook nog altijd niet haar eigen zelve. Jussi Adler-Olsen schrijft knappe boeken, sociaal bewogen, maar ook met een komische noot. Deze keer evenwel iets te lang uitgesponnen voor een verhaal dat binnen de eerste paar honderd pagina's al plus minus duidelijk is.
Dossier 64 van Jussi Adler-Olsen - oorspronkelijke titel Journal 64 - verscheen bij Prometheus in 2011, vertaald uit het Deens door Kor de Vries.
471 blz, isbn 9789044617559
Geen opmerkingen:
Een reactie posten