Fred Vargas - Vervloekt

'En nu?' vroeg Estalère met trillende stem. 'Gaan ze nu op zoek naar twintig mensen zonder voeten om ze er weer aan te plakken? En dan?'
'Tien mensen', onderbrak Danglard hem. 'Als het om twintig voeten gaat, betekent dat tien mensen.'
'Oké', gaf Estalère toe.
'Maar het schijnen er niet meer dan achttien te zijn. Dus het gaat om negen mensen.'
'Oké. Maar als die Engelsen met negen mensen zonder voeten zaten, dan wisten ze dat toch al, of niet?'
'Als het om mensen gaat, wel', zei Adamsberg. 'Maar niet per se als het om lichamen gaat.'

****

Slechts enkele misdaadauteurs slagen erin: de meest uiteenlopende en schijnbaar uit de lucht geplukte gebeurtenissen aan elkaar breien tot een geloofwaardig geheel. De Zweed Arne Dahl kan dat (denk aan de hoofdrol voor een antiek bureau), en de Française Fred Vargas kan het. En nu we toch de vergelijking maken: ze hebben ook een apart gevoel voor humor gemeen.

Vargas' commissaris Adamsberg wordt achtereenvolgens met de neus gedrukt op een rij schoenen bij een Londens kerkhof (met de voeten er nog in), en op een zeer grondig verbrijzeld en uitgesmeerd mannenlijk. Dat er een verband is tussen de twee kunnen we van Vargas verwachten. Dat de oplossing ligt in een eeuwenoude vampierenlegende eigenlijk ook.

Adamsberg wordt in Vervloekt een wolkenschepper genoemd. Hij zoekt de oplossing inderdaad in zeer onwerkelijke sferen. Maar uiteindelijk klopt het plaatje en kan het zelfs getoetst worden aan zeer reële feiten. Een buitenbeentje, die Fred Vargas, maar wel een van de heerlijkste misdaadschrijvers van het moment.

Vervloekt van Fred Vargas - oorspronkelijke titel Un lieu incertain - verscheen bij De Geus in 2011, vertaald uit het Frans door Rosa Pollé.
347 blz, isbn 9789044515435