We namen onze intrek in een tochtig, scheefgezakt hotel aan de zuidrand van de stad. Er was maar één kamer vrij dus waren Charlie en ik gedwongen die te delen, terwijl we gewoonlijk aparte kamers hadden. Gezeten voor de waskom stalde ik mijn tandenborstel en tandpoeder uit en Charlie, die deze spullen nog niet gezien had, vroeg me wat ik aan het doen was. Ik verklaarde en demonstreerde het juiste gebruik van de borstel, smakte na afloop met mijn tanden en haalde diep adem. 'Bijzonder verfrissend voor de mond,' zei ik tegen hem.
****
Twee cowboys, broers, huurmoordenaars, op een roadtrip van Oregon City naar Californië, waar het goud zich zomaar uit de rivieren laat scheppen. Dat is in een notendop De gebroeders Sisters van de Canadees Patrick DeWitt. Onderweg kruisen de Sisters het pad van ander geboefte, hoertjes en enkele brave mensen die gewoon de pech hadden tegen Charlie Sisters aan te lopen. Dat is de gemenerik van de twee: zijn broer Eli toont compassie (zelfs met zijn manke paard) en denkt al na over een leven ná de misdaad. Charlie niet, die knalt er maar op los. Dat levert Tarantino-achtige scènes op: in feite gruwelijk, maar je kan er alleen maar mee lachen. En nu we toch bezig zijn met filmvergelijkingen: de gebroeders Coen zouden ook wel weg kunnen met de gebroeders Sisters. Een huurmoordenaar die zowaar nadenkt over zijn stiel, een vegetarisch maal bestelt en zijn tanden poetst. DeWitt weet exact de juiste toon aan te slaan om die heerlijke gebroeders Sisters gestalte te geven.
De gebroeders Sisters van Patrick DeWitt - oorspronkelijke titel The Sisters Brothers - verscheen bij Uitgeverij De Arbeiderspers in 2012, vertaald uit het Engels door Caroline Meijer en Saskia van der Lingen.
289 blz, isbn 9789029583268
Geen opmerkingen:
Een reactie posten