'Je gaat het hem niet zeggen, hè?' besefte Cassy. 'Je gaat niet eens stoppen en je eigen zoon vertellen dat je nog in leven bent.'
Ze wist dat er iets anders achter zat want Bob Stone zei:
'Nee, als je me uithoort, dan zul je beseffen dat ik dat niet kan doen, bees. Hoe hard het ook mag klinken, ik kan hem niet vertrouwen. Hij blijft mijn eigen zoon, hè?'
***
Een terugkomend thema is moeilijk te vinden in mijn boeken, zei Bavo Dhooge ooit in een interview op deze site. Maar ook: "Er zijn wel een paar mensen die onderhuidse thema’s opmerken die ik zelf nooit had gezien, zoals de vader-zoonrelatie." Degene die dat ooit bedacht, kan nu "zie je wel" uitroepen. Al hoop ik dat de relaties ten huize Dhooge wat hoffelijker verlopen dan die in Sunset Bay.
Het boek begint met een begrafenis: "Buck vond het jammer dat zijn vader al onder de grond lag want hij had de klootzak graag zelf in die kist geklopt." Wat Buck op dat moment nog niet weet, is dat zijn vader, de vermeende dode, hem vanuit een limo zit te bespieden. Bob Stone, een Vietnam-veteraan, vond het aangeraden even uit het openbare leven te verdwijnen nadat hij een lijk had gevonden in de koffer van een auto. Kleinzoon Billy kijkt erg naar grootvader Bob op, terwijl hij de muren van zijn vaders huis onder de graffiti zet, en al passerend Bucks kapsel een ander kleurtje geeft. Tussen die drie in staat Cassie: ex van Buck, moeder van Billy en sexy schoondochter van Bob.
In grote lijnen weet je wat te verwachten van de LA-reeks van Bavo Dhooge (zie o.a. Stiletto Libretto en Scrabble Man): pseudo-gangsters (niet zelden met een hoek eraf) die in een zelf-gecreëerde slangenkuil terechtkomen, en dat alles op een plaats waar je dat 't minste verwacht. In deze: het rusthuis Sunset Bay, waar de bewoners hun oude dag verstoord zien door een turbo-rolstoel en geweerschoten. Het siert Bavo Dhooge dat hij niet de weg van de minste weerstand zoekt, maar altijd weer nieuwe personages uitvindt en zijn verhalen van nul af opbouwt. Lekkere thriller weer, met misschien net iets minder plotwendingen dan anders.
Het boek begint met een begrafenis: "Buck vond het jammer dat zijn vader al onder de grond lag want hij had de klootzak graag zelf in die kist geklopt." Wat Buck op dat moment nog niet weet, is dat zijn vader, de vermeende dode, hem vanuit een limo zit te bespieden. Bob Stone, een Vietnam-veteraan, vond het aangeraden even uit het openbare leven te verdwijnen nadat hij een lijk had gevonden in de koffer van een auto. Kleinzoon Billy kijkt erg naar grootvader Bob op, terwijl hij de muren van zijn vaders huis onder de graffiti zet, en al passerend Bucks kapsel een ander kleurtje geeft. Tussen die drie in staat Cassie: ex van Buck, moeder van Billy en sexy schoondochter van Bob.
In grote lijnen weet je wat te verwachten van de LA-reeks van Bavo Dhooge (zie o.a. Stiletto Libretto en Scrabble Man): pseudo-gangsters (niet zelden met een hoek eraf) die in een zelf-gecreëerde slangenkuil terechtkomen, en dat alles op een plaats waar je dat 't minste verwacht. In deze: het rusthuis Sunset Bay, waar de bewoners hun oude dag verstoord zien door een turbo-rolstoel en geweerschoten. Het siert Bavo Dhooge dat hij niet de weg van de minste weerstand zoekt, maar altijd weer nieuwe personages uitvindt en zijn verhalen van nul af opbouwt. Lekkere thriller weer, met misschien net iets minder plotwendingen dan anders.
Sunset Bay van Bavo Dhooge verscheen bij Manteau in maart 2012.
303 blz, isbn 9789022327081
Geen opmerkingen:
Een reactie posten