Pagina's

29 december 2012

Niccolò Ammaniti - Een delicaat moment



Als de Tang wakker was geweest, had hij zijn vriend Robbi Cafagna herkend, gekleed in een streepjesjurkje en met twee zonnen rondom zijn ogen geschilderd, languit, dood, tussen de aardkluiten van een omgeploegde akker.

**

"Korte verhalen brengen geen lire op", kreeg Niccolò Ammaniti te horen in 1995, waarop hij Het laatste oudejaar van de mensheid schreef, "dat het midden hield tussen een lang verhaal en een roman". Volgens zijn uitgever was het niettemin Ammaniti's minst verkochte boek van allemaal (vergeleken met latere kleppers als Ik ben niet bang en Ik haal je op, ik neem je mee). Louter de naam Ammaniti op de cover zal wellicht toch voor aardige verkoopcijfers zorgen voor zijn nieuwe verhalenbundel, Een delicaat moment. De vraag is of dat terecht is.

Een delicaat moment bestaat uit verhalen die al eerder werden gepubliceerd. Het langste verhaal, Jij bent mijn schat, werd al in het Nederlands uitgebracht in 2006 en verscheen ook in de bundel Misdaden. Een zestal verhalen in Kikkers en kikkervisjes werd geschreven als inleiding op een uiteenzetting van zijn vader over de adolescentie. Met telkens een open einde is dat eraan te merken.

Gelukkig zijn er ook betere stukjes, meestal van het absurde humor- en/of seksbeluste tieners-type. Helaas hebben we ook dat al een beetje gehad. Ammaniti vraagt zich in het voorwoord af waarom het genre 'kort verhaal' zo weinig aantrekkelijk is voor lezers. Je hebt het antwoord net bijeengeschreven, beste man.
Een delicaat moment van Niccolò Ammaniti - oorspronkelijke titel Il momento è delicato - verscheen bij Lebowski Publishers in 2012, vertaald uit het Italiaans door Etta Maris.
373 blz, isbn 9789048815784

Geen opmerkingen: