Hoe meer de zaak met stilte en omerta was omgeven, hoe meer de complotdenkers hun theorie bevestigd zagen dat er duistere machten aan het werk waren. Het leidde tot het in Italië bekende idee dat achter elke zichtbare macht een onzichtbare schuilgaat, het idee dat over alles van enig belang strijd wordt gevoerd tussen politieke facties die de koek van de macht verdelen volgens uitgekiende berekeningen en hun machtsgebied net zo hard verdedigen als de georganiseerde misdaad.
***
Basilicata is een ietwat vergeten Italiaanse regio in het zuiden, bergachtig en dunbevolkt, geprangd tussen teen en hak van de laars. De regio werd lang maffialoos geacht. Geen 'Ndrangheta of Sacra Corona Unità zoals in de naburige regio's. Maar dat is slechts schijn, schrijft de Engelsman Tobias Jones in Bloed op het altaar.
Aanleiding voor het boek is een jarenoude verdwijningszaak. De zestienjarige Elisa Claps verdween in 1993 in Potenza, de hoofdstad van Basilicata. Het onderzoek naar de verdwijning kenmerkt zich door geklungel, misleiding, bewust zwijgen van de bevolking en doofpotoperaties door de plaatselijke notabelen, inclusief de priester. De omerta heerst niet alleen in Napels of Palermo. Jones verdiept zich in de zaak en sluit vriendschap met de familie Claps. Na zijn terugkeer naar Engeland ziet hij tot zijn ontstelling een foto in de krant van de Italiaanse hoofdverdachte, dit keer in verband met de moord op een Engelse vrouw. Dat kan geen toeval zijn.
Het onderzoek naar de verdwijning van Elisa Claps zal uiteindelijk pas na bijna twintig jaar afgerond worden. Jones en de familie Claps laten luidop hun ongenoegen blijken over het geklungel en het bewuste zwijgen. Tussendoor beschrijft Jones het mooie landschap van de regio, als ware het een toeristische reisgids. Dat is niet slecht gezien, want het biedt in het begin van het boek de nodige verstrooiing na het zoveelste doodlopende onderzoek.
Aanleiding voor het boek is een jarenoude verdwijningszaak. De zestienjarige Elisa Claps verdween in 1993 in Potenza, de hoofdstad van Basilicata. Het onderzoek naar de verdwijning kenmerkt zich door geklungel, misleiding, bewust zwijgen van de bevolking en doofpotoperaties door de plaatselijke notabelen, inclusief de priester. De omerta heerst niet alleen in Napels of Palermo. Jones verdiept zich in de zaak en sluit vriendschap met de familie Claps. Na zijn terugkeer naar Engeland ziet hij tot zijn ontstelling een foto in de krant van de Italiaanse hoofdverdachte, dit keer in verband met de moord op een Engelse vrouw. Dat kan geen toeval zijn.
Het onderzoek naar de verdwijning van Elisa Claps zal uiteindelijk pas na bijna twintig jaar afgerond worden. Jones en de familie Claps laten luidop hun ongenoegen blijken over het geklungel en het bewuste zwijgen. Tussendoor beschrijft Jones het mooie landschap van de regio, als ware het een toeristische reisgids. Dat is niet slecht gezien, want het biedt in het begin van het boek de nodige verstrooiing na het zoveelste doodlopende onderzoek.
Bloed op het altaar van Tobias Jones - oorspronkelijke titel Blood on the Altar - verscheen bij Nieuw Amsterdam in 2012, vertaald uit het Engels door Leen Van Den Broucke en Huub Stegeman.
352 blz, isbn 9789046813867
Geen opmerkingen:
Een reactie posten