Caïro is stad en platteland tegelijk. Platteland van steen. Auto's razen midden in de nacht toeterend voorbij. Voetgangers voeren heftige discussies met hun mobile. Arabische neonreclames op de flatgebouwen langs de Nijl, muezzins van licht, roepen op tot onvoorwaardelijk verbruik. Tegelijk laveert een ezelkar onverstoorbaar tussen het verkeer door.
***
Frank Adam is mij vooral bekend via een ezelsoor (al dan niet gecombineerd met wat lichte erotiek), maar hij schrijft ook andere dingen. Daaronder enkele vertellingen, theaterteksten, romans en zelfs kinderpoëzie. De Caïro Cahiers is dan weer een Egyptisch dagboek, ooit in mijn boekenkast beland dankzij het Davidsfonds-lidmaatschap van een gulle schenker.
Adam leefde ooit een tijd in Caïro om er Arabisch te leren, en deelde er een flat met een oude Nederlandse socio-psycholoog en een jonge Egyptische journaliste. Dat samenleven geeft aanleiding tot botsende culturen en grappige situaties. Het levensverhaal van flatgenote Amina en Adams eigen muizenissen zorgen voor de tragische noot.
Adam leefde ooit een tijd in Caïro om er Arabisch te leren, en deelde er een flat met een oude Nederlandse socio-psycholoog en een jonge Egyptische journaliste. Dat samenleven geeft aanleiding tot botsende culturen en grappige situaties. Het levensverhaal van flatgenote Amina en Adams eigen muizenissen zorgen voor de tragische noot.
De Caïro Cahiers van Frank Adam verscheen bij Davidsfonds in 2006.
176 blz, isbn 9063065442
Geen opmerkingen:
Een reactie posten