Ik huiverde. Ik keek naar de professor. Hij toonde geen interesse voor het geraamte. Zijn ogen gingen naar datgene wat tussen de botten van zijn vuisten op de heupen lag, een metalen kistje dat Ronald Jörgensen met zich mee in het graf had genomen.
***
Het lijkt een light-versie van De Da Vinci code: een oude professor laat geen steen op een andere (soms letterlijk) om oude IJslandse geschriften, het Koningsboek, terug in handen te krijgen tot eer en glorie van zijn volk, zo'n tien jaar na de onafhankelijkheid van Denemarken. Een soort Da Vinci dus, maar dan van het gezapigere soort, zoals we dat van Indriðason gewoon zijn. Tot er kapers op de kust komen, en enkele moorden op het Europese vasteland de prof en zijn student Valdemar in een lastig parket brengen. Als Het koningsboek één ding duidelijk maakt, dan is het wel dat Indriðason Erlendur niet nodig heeft om een goede misdaadroman te schrijven.
Het koningsboek van Arnaldur Indriðason - oorspronkelijke titel Konungsbók - verscheen bij Q in 2008, vertaald uit het IJslands door Marcel Otten.
283 blz, isbn 9789021433431
Geen opmerkingen:
Een reactie posten