Diezelfde nacht nog ontwikkelde hij de foto van Sofia. Hij vergrootte hem, maar retoucheerde niets. Hij hing de afdruk aan een muur in de studio. De achtergrond was wazig en donker, een streng haar viel over haar voorhoofd, haar gezicht was geconcentreerd en wit.
Haar armen stonden er niet op, het was alleen een torso.
**
Ferdinand von Schirach schrijft steeds langere boeken, en voor één keer is dat geen goede evolutie. In Taboe verliest hij zich te vaak in symboliek en overgedramatiseerde scènes, soms geheel doorzichtig, soms zo lastig dat je er niet eens meer over wil nadenken. Bovendien is het onduidelijk of al dat gegoochel met door afkomst en opvoeding verwrongen geesten ook iets te maken heeft met de uiteindelijke plot. Niet onverdienstelijk, maar dan toch liever het gebalde van Misdaden, Schuld en De zaak Collini.
Taboe van Ferdinand von Schirach - oorspronkelijke titel Tabu - verscheen bij De Arbeiderspers in 2014, vertaald uit het Duits door Hans Driessen en Marion Hardoar.
239 blz, isbn 9789029588942
Geen opmerkingen:
Een reactie posten