Kolibrie! Iedereen in het dal noemde hem zo, behalve zijn vader en zijn moeder. (Gregorio, Colibrì, tano - zo noemden ze hem in Zuid-Amerika: tano, italiano - zoveel namen voor die paar dagen dat we leven, had hij altijd gedacht.)
***
De flaptekst van De vlucht van de kolibrie doet een beetje overdadig aan: Inca's, malaria, een grot in Ligurië, een dode moeder, een Italiaanse gevangenis, een oude vriendin die 'met Turken gaat'. Kort samengevat zit dat zo: Gregorio zoekt in Peru naar wandschilderingen die hij en zijn vriend Leo ook in een grot in Ligurië gevonden hebben. Hij doet er malaria op en verliest Leo uit het oog. Op de terugweg naar Italië wordt Gregorio door de douane onderschept met een lading drugs. Hij mag de gevangenis even uit om in zijn dorp de begrafenis van zijn moeder bij te wonen, het dorp waar de vernoemde oude vriendin nog steeds woont.
Heel het boek door hinkt het verhaal op drie benen: bestaan er banden tussen de Cro-Magnons en de Inca's? Wat is er met Leo gebeurd? En, uiteindelijk, gaat Gregorio terug naar de gevangenis? Een beetje té veel hooi op de vork, maar niettemin een boeiend boek van Marino Magliani, die al jaren in het Noord-Hollandse IJmuiden woont.
Heel het boek door hinkt het verhaal op drie benen: bestaan er banden tussen de Cro-Magnons en de Inca's? Wat is er met Leo gebeurd? En, uiteindelijk, gaat Gregorio terug naar de gevangenis? Een beetje té veel hooi op de vork, maar niettemin een boeiend boek van Marino Magliani, die al jaren in het Noord-Hollandse IJmuiden woont.
De vlucht van de kolibrie van Marino Magliani - oorspronkelijke titel Quattro giorni per non morire - verscheen bij Serena Libri in 2010, vertaald uit het Italiaans door Roland Fagel.
215 blz, isbn 9789076270616
Geen opmerkingen:
Een reactie posten