 |  |
Hij probeert de aandacht te trekken van de verkopers door van een afstandje nadrukkelijk een blik in hun richting te werpen. Geen reactie. Hij loopt naar hen toe en blijft een paar meter van hen vandaan met zijn handen op zijn rug staan. De twee jongens kijken hem even aan, maar onderbreken hun gesprek niet.
'En hoe oud is ie?'
'Negentien.'
'Oei, wat jong nog.'
'Maar het in een ongelooflijk stuk, echt, en hij heeft waanzinnig veel stijl.'
'Ja, maar zo jong!'
**
In de naam van het varken belooft veel, maar presteert weinig. Je wordt, net als bij voorganger Het beste wat een croissant kan overkomen, warmgemaakt met de term 'cultauteur', maar dat lijkt in dit geval slechts een flauw excuus.
In de naam van het varken begint als een misdaadroman: een vrouw is in een Spaans slachthuis behandeld als een varken: opgehangen aan een haak, en een na een ontdaan van alle interessante onderdelen. Daarna last Tusset een brute overgang in naar New York, waar een Spaanse commissaris, genaamd T, verliefd wordt op een Iers-Amerikaanse vrouw. Een redelijk irritante vrouw, trouwens, die meent alles en iedereen te moeten uitbeelden. Op het Spaanse front is een vriend van T, commissaris Pujol, zijdelings betrokken bij de varkenmoord, maar intussen bereidt hij zich vooral voor op zijn pensioen, door zijn vrouw te verleiden en cd's te kopen.
In de naam van het varken had wellicht een parodie moeten worden op een misdaadverhaal. Helaas is het daarvoor net niet prikkelend genoeg. Het is bij momenten grappig, en de personages zijn (doorgaans) uitmuntend, maar daar maak je nog geen parodie mee. Wat overblijft is heel wat hocus pocus, tientallen ballonnetjes die worden opgelaten. Het was waarschijnlijk Tussets bedoeling ze vervolgens te doorprikken, maar helaas zweven ze nog altijd rond in het luchtledige.
In de naam van het varken van Pablo Tusset - oorspronkelijke titel En el nombre del cerdo - verscheen bij Signatuur in het begin van 2010, vertaald uit het Spaans door Adri Boon.
334 blz, isbn 9789056722326
In de naam van het varken begint als een misdaadroman: een vrouw is in een Spaans slachthuis behandeld als een varken: opgehangen aan een haak, en een na een ontdaan van alle interessante onderdelen. Daarna last Tusset een brute overgang in naar New York, waar een Spaanse commissaris, genaamd T, verliefd wordt op een Iers-Amerikaanse vrouw. Een redelijk irritante vrouw, trouwens, die meent alles en iedereen te moeten uitbeelden. Op het Spaanse front is een vriend van T, commissaris Pujol, zijdelings betrokken bij de varkenmoord, maar intussen bereidt hij zich vooral voor op zijn pensioen, door zijn vrouw te verleiden en cd's te kopen.
In de naam van het varken had wellicht een parodie moeten worden op een misdaadverhaal. Helaas is het daarvoor net niet prikkelend genoeg. Het is bij momenten grappig, en de personages zijn (doorgaans) uitmuntend, maar daar maak je nog geen parodie mee. Wat overblijft is heel wat hocus pocus, tientallen ballonnetjes die worden opgelaten. Het was waarschijnlijk Tussets bedoeling ze vervolgens te doorprikken, maar helaas zweven ze nog altijd rond in het luchtledige.
In de naam van het varken van Pablo Tusset - oorspronkelijke titel En el nombre del cerdo - verscheen bij Signatuur in het begin van 2010, vertaald uit het Spaans door Adri Boon.
334 blz, isbn 9789056722326
Geen opmerkingen:
Een reactie posten