 |  |
Voor sommige mensen was Stockholm een fijne, knusse, authentieke stad. Schilderachtig met beleefde en welwillende mensen, schone straten en interessante winkelmogelijkheden. Voor dienders was het een stad vol drank, kots en pis. Voor veel mensen betekende Stockholm geëmancipeerde openbare instellingen, spannende cultuurprojecten, trendy koffiebars en mooie façades. Voor anderen - alleen façades. Daarachter: biertenten, logementen, bordelen.
***
Snel geld heette een frisse wind te zijn op de Scandinavische hoogvlakten. Jens Lapidus toonde de duistere achterzijde van het zo geroemde Zweedse model. Sociale bescherming voor iedereen, en altijd een beetje groen in de buurt. Lapidus liet een pak gangsters en dealers dat beeld doorprikken. Bloedlink, deel 2 uit de trilogie, doet net hetzelfde, maar dan met nieuwe personages.
Met z'n drieën zijn ze. Oud-huurling Niklas kan het leed van mishandelde vrouwen niet meer aanzien en start een privé-vendetta tegen hun gewelddadige echtgenoten. Thomas Andrén vindt het zijn taak als politieman het gespuis hard aan te pakken, ook al sneuvelen er dan wel eens een paar regeltjes. En tot slot Mahmud, net vrijgekomen uit de gevangenis en alweer in de schulden bij een gangsterbende.
Net als in Snel geld duurt het een half boek eer er enig schot in het verhaal komt. Tegen dan wordt langzaamaan duidelijk welke kant het opgaat, en hoe de drie met elkaar in aanraking zullen komen. Maffiabaas Radovan duikt weer op, zowat het enige personage dat na Snel geld zijn rentree mocht maken. Maar er is ook een lijk in een kelder dat naar een groot politiek complot leidt. Er is een dealer- en een prostitutienetwerk. Er zijn schimmige bedrijven en decadente zakenfeestjes. Lapidus' grootste verdienste is misschien dat hij aantoont dat al die misdaden, van mensenhandel over drugsdealen tot witwaspraktijken, met elkaar verbonden zijn in één groot en machtig crimineel netwerk. Helaas hadden we dat na Snel geld ook al door.
448 blz, isbn 9789022994450
Geen opmerkingen:
Een reactie posten