Hij pakte het servet, genoot van de geur, legde het op zijn borst en nam het bord met de vier kuikenhartjes in de overtuiging dat hij zonder deze vers geslachte organen zou wegteren.
Toen at hij het eerste hart in één hap op en bad om geluk bij de jacht.
***
De vrouw in de kooi was het eerste deel van een trilogie rond Serie Q, genoemd naar de afdeling van de Deens politie die oude zaken van onder het stof haalt. Q-baas Carl Morck vist in De fazantenmoordenaars een nieuwe zaak op. Overigens niet naar tevredenheid van zijn bazen, want hij pikt er net die zaak uit waarvoor er al een dader achter de tralies zit. Maar Carl, en vooral zijn trouwe rechterhand Assad, vertrouwen het niet. De betrokkenheid van enkele grote namen uit de Deense maatschappij werd wel vermoed maar nooit deftig onderzocht. De industriëlen en advocaten houden zich nu vooral bezig met het schieten van fazanten en ander wild, maar vroeger vermaakten ze zich ook met menselijke slachtoffers.
Jussi Adler-Olsen geniet na De fazantenmoordenaars nog even verder het voordeel van de twijfel. Een opstandige Rose, Carls nieuwe secretaresse, brengt nieuw vuurwerk in het team, dat ook voorheen al grappig uit de hoek kon komen. Aan de andere kant: we zijn best bereid de sadististische spelletjes voor waar aan te nemen. Maar kuikenhartjes eten bij het ontbijt? De jacht openen op een struisvogel? Bwa.
De fazantenmoordenaars van Jussi Adler-Olsen - oorspronkelijke titel Fasandræberne - verscheen bij Prometheus in 2010, vertaald uit het Deens door Kor de Vries.
406 blz, isbn 9789044615982
Geen opmerkingen:
Een reactie posten