Hij is geen historische noodzakelijkheid en geen onvermijdelijk gevolg van ons nationale karakter. B. is de vrucht van een intuïtie: zijn eigen. Hij heeft begrepen dat we solidair zijn met wie een poging doet en bewondering hebben voor wie erin slaagt, dat we de autoriteiten wantrouwen en toegeeflijk zijn tegenover beklaagden en het - zeer Italiaanse - talent hebben om te balanceren tussen hoge principes en lage belangen.
***
Berlusconi valt in dezelfde categorie als George W. Bush: geen kat die begrijpt hoe ze ooit herverkozen raakten. Nochtans domineert Berlusconi nu al meer dan vijftien jaar de Italiaanse politiek. Hij haalt meer het nieuws met zijn domme uitspraken, fraudezaken en seksschandalen, dan dat er ons goed nieuws bereikt uit Italië. De economie slabakt, de schulden zijn torenhoog en veel jonge Italianen vinden niet eens een betaalbaar huis. De laatste maanden zit het Berlusconi wat tegen, maar tot voor kort kon het de Italianen weinig schelen. Voormalig Europees journalist van het jaar Beppe Severgnini, die eerder al een poging deed de ziel van de Italiaan te vatten in Italianen voor gevorderden, wijdt zijn nieuwe boek aan het fenomeen Berlusconi.
Tien redenen ziet Severgnini voor het succes van Berlusconi, gaande van zijn zakeninstinct tot de macht over de media. Iedere Italiaan wil Berlusconi zijn, aldus Severgnini: B. houdt van kinderen, praat over zijn mamma, heeft verstand van voetbal, weet hoe hij geld moet verdienen, houdt van nieuwe huizen, heeft een hekel aan regeltjes, vertelt moppen, vloekt, is dol op vrouwen, feestjes en goed gezelschap. En vooral: er is geen alternatief, want de linkse partijen zijn hopeloos verdeeld en slagen er niet in een tegenkandidaat naar voor te schuiven.
Een objectief waarnemer kan je Severgnini niet noemen. Denk eerder aan een Italiaanse variant van Michael Moore, maar dan niet zo slagvaardig, soms zelfs nogal warrig. Je krijgt niettemin wat achtergrond mee, zodat je ermee kan uitpakken wanneer Il cavaliere nog eens het scherm teistert.
Tien redenen ziet Severgnini voor het succes van Berlusconi, gaande van zijn zakeninstinct tot de macht over de media. Iedere Italiaan wil Berlusconi zijn, aldus Severgnini: B. houdt van kinderen, praat over zijn mamma, heeft verstand van voetbal, weet hoe hij geld moet verdienen, houdt van nieuwe huizen, heeft een hekel aan regeltjes, vertelt moppen, vloekt, is dol op vrouwen, feestjes en goed gezelschap. En vooral: er is geen alternatief, want de linkse partijen zijn hopeloos verdeeld en slagen er niet in een tegenkandidaat naar voor te schuiven.
Een objectief waarnemer kan je Severgnini niet noemen. Denk eerder aan een Italiaanse variant van Michael Moore, maar dan niet zo slagvaardig, soms zelfs nogal warrig. Je krijgt niettemin wat achtergrond mee, zodat je ermee kan uitpakken wanneer Il cavaliere nog eens het scherm teistert.
Berlusconi en de Italianen van Beppe Severgnini - oorspronkelijke titel La pancia degli italiani. Berlusconi spiegato ai posteri - verscheen bij Nieuw Amsterdam in 2011, vertaald uit het Italiaans door Miriam Bunnik.
176 blz, isbn 9789046810309
Geen opmerkingen:
Een reactie posten