Ze lag in de badkuip. Het was warm, de badolie rook naar berkenhout en lavendel. Ze zag hem eerst niet. Hij had de deur achter zich dichtgedaan. Hij had zijn broek laten zakken, hij onaneerde. Dat was toch niet erg, zei hij en hij glimlachte onzeker. Uit de andere kamer hoorde ze de televisie. Ze schreeuwde. Thomas trapte de deur open, de klink raakte de man in zijn nieren. Hij verloor zijn evenwicht en viel over de rand van de badkuip. Hij lag in het water, bij haar, zijn hoofd op haar buik.
****
Een van de meest verrassende misdaadauteurs van de laatste jaren is een Duitse strafpleiter, Ferdinand von Schirach. In Misdaden zette hij de toon met pareltjes van verhalen, strak geschreven, maar toch empathisch. In Schuld gaat Von Schirach op hetzelfde elan verder. De verhalen zijn iets donkerder van toon, maar grijpen dankzij hun dichtbijhuis-onderwerpen wel aan. Een enkele uitzondering daarop is het iets mindere De sleutel, over enkele kleine criminelen die in aanvaring komen met de grote jongens. Verder blijft Von Schirach verrassen met een bundel die zo mogelijk nog beter is dan de vorige.
Schuld van Ferdinand von Schirach - oorspronkelijke titel Schuld - verscheen bij De Arbeiderspers in 2011, vertaald uit het Duits door Marion Hardoar en Hans Driessen.
145 blz, isbn 9789029576130
Geen opmerkingen:
Een reactie posten