Martin Suter - De laatste Weynfeldt

Hij stond op, stapte in zijn leren pantoffels, trok zijn ochtendjas van donkerblauw kasjmier aan, ging naar de badkamer, kamde zijn haren, deed de kraag van zijn pyjama onder zijn ochtendjas goed en bekeek zichzelf in de spiegel.
De laatste Weynfeldt.

***

Adrian Weynfeldt is er een van de oude stempel. Vijftiger, vrijgezel, altijd deftig gekleed, discreet en genereus. Wanneer een van zijn jonge vrienden zich onbeschoft gedraagt, dan zegt hij daar niets van, ook al leeft het merendeel van die vrienden op zijn kosten. Weynfeldt is namelijk stinkend rijk, niet alleen dankzij het familievermogen, maar ook door zijn expertise in de kunstwereld. Het leven gaat zijn gangetje tot hij een mooie jonge vrouw ontmoet die hem doet denken aan zijn verongelukte vriendin. Maar met de verliefdheid doen ook fraude en bedrog hun intrede. Wat je ziet is niet noodzakelijk wat je krijgt. Mooi geconstrueerde roman met het beste van Zürich, het slechtste van de kunstwereld en een fantastische Adrian Weynfeldt.


Nog Suter: De donkere kant van de maan bij de dodo en een dossier op misdaadromans.nl


De laatste Weynfeldt van Martin Suter - oorspronkelijke titel Der letzte Weynfeldt - verscheen bij Signatuur in het najaar van 2009, vertaald uit het Duits door Herman Vinckers.
232 blz, isbn 9789056723132