Uit een gat in de contourloze massa, ongeveer daar waar ooit een oog had gezeten, keek plotseling een vis. Een klein, zilverglanzend visje, niet groter dan een ansjovis, met zwarte ogen en vibrerende vinnen; ze staarden elkaar aan, de jongen en de vis, tot het diertje even spartelde, uit het dode hoofd viel en in de krijsende mond van de jongen gleed.
***
Anne Holt, in de jaren '90 even minister van Justitie in Noorwegen, is toch vooral bekend als schrijfster. Haar oeuvre neemt op zich al een aardige boekenplank in beslag, en op miskleunen kan je haar zelden betrappen (zie o.a. Wat nooit gebeurt en Hoogtelijn). Wees niet bang is het vierde deel in de Vik en Stubø-reeks. Hij is politieman, zij profiler. Als koppel kunnen ze de vreemdste moordzaken aan, zoals nu de dood van de populaire (vrouwelijke) bisschop van Bergen. Bijkomende hoofdbrekens zijn er dankzij Inger Johanne Viks dochter Kristiane, die lijdt aan een autisme-achtige aandoening. Zoals gewoonlijk verweeft Holt actuele thema's - in dit geval verdraagzaamheid - met de dagelijkse zorgen van een doodgewoon koppel. Anne Holt: niet meer de scherpste aller misdaadauteurs, maar toch de beste schrijvende lesbische ex-minister ever!
Wees niet bang van Anne Holt - oorspronkelijke titel Pengemannen - verscheen bij Cargo in 2010, vertaald uit het Noors door Annemarie Smit.
464 blz, isbn 9789023456254
Geen opmerkingen:
Een reactie posten