 |  |
Sommige mensen denken dat liefde het eind van de weg is en als je de mazzel hebt dat je het vindt, dan blijf je daar. Anderen zeggen dat het een rots wordt waar je vanaf rijdt, maar de meeste mensen die al een tijdje meelopen weten dat het gewoon iets is wat van dag tot dag verandert, en naarmate je ervoor vecht, krijg je het, of hou je het vast, of raak je het kwijt, maar soms is het er zelfs nooit geweest.
***
De Amerikaanse Ier Colum McCann draait al een eindje mee, met boeken als Het verre licht, Danser en Zoli, maar afgaande op de recensies in de Amerikaanse pers lijkt hij het daar nu pas echt gemaakt te hebben. Dat zal wel veel te maken hebben met het onderwerp van zijn nieuwste, Laat de aarde draaien. Misschien is een boek over de stad New York net iets minder te vatten voor de doorsnee Europeaan. Laat de aarde draaien is niettemin het lezen waard.
Het boek begint met de acrobatiek van een Fransman. Ene Philippe Petit spande in 1974 een koord tussen de twee Twin Towers en voerde er een nooit eerder vertoonde show op. Op alle straathoeken rondom de wolkenkrabbers bleven mensen kijken en staren naar zijn kunstjes. Op dat punt gekomen vliegt McCann uit over de stad, om altijd terug uit te komen bij dat ene punt: de Fransman Petit op zijn koord hoog boven de mensen.
Laat de aarde draaien schetst een beeld van het Amerika van 1974 via de levens van de gewone New Yorker: enkele vrouwen die een zoon verloren in Vietnam, een Ierse inwijkeling die vrede tracht te brengen onder de plaatselijke hoeren, een stel jongelui die de eerste hackoperaties uit de geschiedenis uitvoeren. Geleidelijk krijgen die levens ook raakvlakken, al stellen die niet zo veel voor. McCann's proza weerklinkt bij momenten als muziek, nu eens vrolijk huppelend, dan weer traag voorbijglijdend. An Englishman in New York moet het vanaf nu afleggen tegen een Irishman.
Laat de aarde draaien van Colum McCann - oorspronkelijke titel Let the Great World Spin - verscheen bij De Harmonie en Manteau in 2009, vertaald uit het Engels door Frans van der Wiel.
416 blz, isbn 9789061699170/9789022324532
Het boek begint met de acrobatiek van een Fransman. Ene Philippe Petit spande in 1974 een koord tussen de twee Twin Towers en voerde er een nooit eerder vertoonde show op. Op alle straathoeken rondom de wolkenkrabbers bleven mensen kijken en staren naar zijn kunstjes. Op dat punt gekomen vliegt McCann uit over de stad, om altijd terug uit te komen bij dat ene punt: de Fransman Petit op zijn koord hoog boven de mensen.
Laat de aarde draaien schetst een beeld van het Amerika van 1974 via de levens van de gewone New Yorker: enkele vrouwen die een zoon verloren in Vietnam, een Ierse inwijkeling die vrede tracht te brengen onder de plaatselijke hoeren, een stel jongelui die de eerste hackoperaties uit de geschiedenis uitvoeren. Geleidelijk krijgen die levens ook raakvlakken, al stellen die niet zo veel voor. McCann's proza weerklinkt bij momenten als muziek, nu eens vrolijk huppelend, dan weer traag voorbijglijdend. An Englishman in New York moet het vanaf nu afleggen tegen een Irishman.
Laat de aarde draaien van Colum McCann - oorspronkelijke titel Let the Great World Spin - verscheen bij De Harmonie en Manteau in 2009, vertaald uit het Engels door Frans van der Wiel.
416 blz, isbn 9789061699170/9789022324532
Geen opmerkingen:
Een reactie posten