Het is nu kerstdag 2008. De kalkoen van gisteravond is verteerd, de laatste nevelen van de wijn van deze middag zijn uit mijn hoofd verdwenen. Er is naar gewoonte niets op tv, dus kan ik even gaan mijmeren over het leesjaar 2008. Als alles goed gaat, lees ik vandaag of morgen het honderdste boek, met in aantal pagina's de hoogste score sinds het begin van de tellingen. Honderd boeken dus, waarvan vijfenvijftig uit 2008. Drieëntwintig werden geschreven door Britten, zeventien door Italianen. Het gemiddelde boek telt 314 bladzijden, met uitschieters van 94 tot 1437. In vijf gevallen ging ik voor de volle vijf sterren. Aangevuld met zesendertig keer vier sterren kom ik aan een heel mooi lijstje. Slechts twee boeken waren dit jaar beter niet geschreven, en jammer genoeg zijn dat pennenvruchten van 2 taalgenoten (schaam u, Christian en Sietse).
Getallen zeggen ook niet alles, dus zet ik even de beste boeken op een rijtje. Een van de beste thrillers van het jaar kwam van Roslund & Hellström, een schrijversduo uit Zweden. De uitlevering is een boek als een uppercut over een maatschappelijk beladen thema: de doodstraf. Andere boeken van beide heren staan op het lijstje voor 2009. Eveneens Zweeds, maar veel luchtiger van aard is Europa Blues van Arne Dahl, het vierde boek in de reeks rond het niet normale A-team. Goed nieuws gehoord dit jaar: de oorspronkelijk tiendelige reeks krijgt nog een staartje. Volgend jaar vast een nieuw deel bij De Geus.
Over naar Italië dan, waar ik mijn lezershart verloor en in 2008 nog niet terugvond. Topper was ongetwijfeld Zoutgezicht van Eraldo Baldini, de meester van de noir. Hij combineert een inktzwarte sfeer met morele kwesties, een duister stukje geschiedenis en een knap verzonnen plot. En ook de laatste twee vijfsterrenboeken komen uit Italië. Pietro Grossi debuteerde in 2007 met Vuistslagen, drie korte verhalen over opgroeien, nu eens ontroerend mooi, dan weer geweldig grappig. Tot slot, in de categorie 'klassiekers': Is dit een mens, het Holocaustrelaas van Primo Levi. Zijn dat mensen, de nazi's die moorden naar willekeur? Zijn dat mensen, de kampbewoners die de schoenen stelen van de sukkelaar naast hen? Een monument van een boek.
Ik zou ook een overzichtje kunnen geven van de viersterrenboeken, maar ik doe het niet. Ze zijn stuk voor stuk te vinden op het net, op een blog genaamd De wraak van de dodo, op LibraryThing, en op die andere fantastische site, misdaadromans.nl. In 2009 gaan we gewoon verder waar we mee bezig zijn: goeie boeken lezen, op tijd en stond aangevuld met een vrolijke noot op het misdaadforum. Voor het eerst ook met een negen maanden omvattend project, onze eigen 999-uitdaging. Ik heb er ontzettend veel zin in. Nog zes keer slapen...
Getallen zeggen ook niet alles, dus zet ik even de beste boeken op een rijtje. Een van de beste thrillers van het jaar kwam van Roslund & Hellström, een schrijversduo uit Zweden. De uitlevering is een boek als een uppercut over een maatschappelijk beladen thema: de doodstraf. Andere boeken van beide heren staan op het lijstje voor 2009. Eveneens Zweeds, maar veel luchtiger van aard is Europa Blues van Arne Dahl, het vierde boek in de reeks rond het niet normale A-team. Goed nieuws gehoord dit jaar: de oorspronkelijk tiendelige reeks krijgt nog een staartje. Volgend jaar vast een nieuw deel bij De Geus.
Over naar Italië dan, waar ik mijn lezershart verloor en in 2008 nog niet terugvond. Topper was ongetwijfeld Zoutgezicht van Eraldo Baldini, de meester van de noir. Hij combineert een inktzwarte sfeer met morele kwesties, een duister stukje geschiedenis en een knap verzonnen plot. En ook de laatste twee vijfsterrenboeken komen uit Italië. Pietro Grossi debuteerde in 2007 met Vuistslagen, drie korte verhalen over opgroeien, nu eens ontroerend mooi, dan weer geweldig grappig. Tot slot, in de categorie 'klassiekers': Is dit een mens, het Holocaustrelaas van Primo Levi. Zijn dat mensen, de nazi's die moorden naar willekeur? Zijn dat mensen, de kampbewoners die de schoenen stelen van de sukkelaar naast hen? Een monument van een boek.
Ik zou ook een overzichtje kunnen geven van de viersterrenboeken, maar ik doe het niet. Ze zijn stuk voor stuk te vinden op het net, op een blog genaamd De wraak van de dodo, op LibraryThing, en op die andere fantastische site, misdaadromans.nl. In 2009 gaan we gewoon verder waar we mee bezig zijn: goeie boeken lezen, op tijd en stond aangevuld met een vrolijke noot op het misdaadforum. Voor het eerst ook met een negen maanden omvattend project, onze eigen 999-uitdaging. Ik heb er ontzettend veel zin in. Nog zes keer slapen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten